26.2.2013 | 03:44
ειμαστε
είμαστε και εμείς οι ξενιτεμένοι . μακρια απο οικογενεια.. με κατι εφιάλτες να μας ξυπνάνε στην μεση τησ νυχτα.. και να πλανταζουμε στο κλάμα σαν παιδια . να θελουμε την μητερα μασ.. κ τ μονο π μπορουμε ν κανουμε στην τελική.. ειν ανοίξουμε τ λαπτο ν φτιάξουμε εναν καφε. κ ν περιμενουμε ν ξυμερωση.μαμα μ λείπεις και ας ηήθελα τόσο πολύ να φύγω. σαν τ σπίτι μας δεν υπάρχει κάτι που να με κάνει να νοιώθω ασφάλεια .
