ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αυτό το κενό που νιώθεις μετά τη συνειδητοποίηση του τέλους και μια θλίψη που σου κόβει την ανάσα, όχι γιατί δεν βρεθήκαμε μαζί ποτέ αλλά γιατί ήταν όμορφα όσο η σκέψη σου χρωμάτιζε τη ζωή μου...επιστροφή στο γκρίζο της κάθε μέρας λοιπόν, σκέψεις, λόγια κι ιστορίες άλλες μόνο που θαρρώ πως μεγάλωσα για καινούριες αρχές, ας μείνω στο καβούκι μου λοιπόν, ερμητικά κλεισμένος σε όμορφα βλέμματα που τελικά μάλλον έκρυβαν περιέργεια παρά ενδιαφέρον...κι εσύ; εσύ επιβεβαιώθηκες και τώρα μπορείς να επιστρέψεις στη σκέψη του πρώην σου ή του οποιουδήποτε που δεν θα προσέξει ποτέ αληθινά ποια είσαι...that's life!