8.11.2018 | 20:13
Ειναι αδιανοητο.
Αδιανοητο να μου εχεις προκαλέσει ολα αυτα που νιωθω. Που σκεφτομαι. Δεν μπορω να το πιστεψω. Δεν γινεται αυτο να σε σκεφτομαι ολη την ημέρα καθε μερα. Απλα δεν γινεται. Να θελω να σου στειλω να πετάω το κινητό να το ξανα πιάνω να στειλω και παλι απο την αρχη. Και τι να πω ε? Πες μου τι να πω! Ετσι οπως τα εχω κανει? Πως θα ξεφύγω απο αυτη την κατασταση? Πως εχω κανει ετσι την ζωη μου?? Δεν μπορω αλλο μπρος γκρεμός και πισω ρέμα. Μακαρι να μην σε ειχα δει ποτε σε εκεινη την γιορτή να μην σε γνώριζα να μην υπέφερα ποτε. Τι λεω θεε μου? Μου λειπεις εσυ μου λείπουν οι κουβέντες μας μου λειπει η σφιχτή αγκαλια σου. Αληθεια την θυμασαι? Τι ειναι αυτο που περναω.. έρωτας?ποθος?παθος?ΤΙ? Εχεις κ εσυ τα δίκια σου. Τα θες ολα αυτα? (Σε μενα αναφέρομαι).Μολων λαβέ
