3.9.2011 | 16:43
Είναι φορές που...
όταν ηρεμώ αναρωτιέμαι γιατί και από ποιο σημείο της ζωής μου και μετά έπαψα να ενδιαφέρομαι για το τι πραγματικά θέλουν οι άλλοι και όχι μόνο εγώ. Όταν μου δείχνουν ότι μπορούν να με αγαπήσουν πραγματικά η αγάπη τους γίνεται ο χειρότερός μου φόβος. Και τους απομακρύνω με το χειρότερο τρόπο. Αυτό το σημείο της ζωής μου δεν το έχω βρει ακόμη. Από πότε έγινα έτσι; Εύχομαι να το βρω, να καταλάβω, για να σταματήσω να πληγώνω τόσο πολύ τους άλλους. Πιεστικός, οξύθυμος, βαρετός, μα πάνω απ'όλα "αυτός που θα βρει ένα τρόπο πάντα να σε πληγώνει". Θέλω να το σταματήσω. Αλλά πάντα γίνεται...