ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να εξομολογηθώ ότι βαριέμαι θανάσιμα όσους "καταγγέλουν" επιθέσεις στις οποίες γίνονται μάρτυρες ενώ δεν κάνανε τίποτε γιατί δεν ξέρανε.. που να τις καταγγείλουν. Υποθέτω δεν ξέρανε και πως να αντιδράσουν την δεδομένη στιγμή, που να ξέρουν άλλωστε είναι και πολύ δύσκολο να το φανταστεί κανείς. Να με πάρει ο διάολος και να με σηκώσει αν ποτέ παρακολουθήσω κάποια παραβατική συμπεριφορά και όχι μόνο θα κάνω την πάπια, αλλά θα το λέω κιόλας ότι είδα αυτό και αυτό και δεν κούνησα ούτε το δαχτυλάκι μου. Επίσης θα παρακαλέσω πάρα μα πάρα πολύ όσους ακολουθούνε αυτή την τακτική, να μην έχουν την παραμικρή προσδοκία από τους άλλους. Δεν θέλω μετά να τους ακούω να λένε που πήγαν οι άνθρωποι όταν οι ίδιοι γίνουν θύματα και παραπονούνται ότι δεν τους βοήθησε κανείς. Στην ερώτηση "που πήγαν οι άνθρωποι", μια απάντηση υπάρχει: ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΗΓΕΣ ΚΙ ΕΣΥ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕΣ ΤΙΠΟΤΕ. Άντε μπράβο να σκεφτόμαστε και λίγο, να ξέρουμε τι στο περίπου μας γίνεται. Και όχι δεν με ενδιαφέρει αν θα έχει κάποιο σοβαρό αποτέλεσμα (στην χειρότερη το θύμα θα δει ότι δεν είναι τελείως μόνο του, και αυτό ήδη είναι πάρα πολύ) ή όχι η αντίδραση του καθενός ούτε τα τυχόν "μπλεξίματα". Όταν γινόμαστε μάρτυρες απάνθρωπης συμπεριφοράς δεν παίρνουμε έναν καφέ να αράξουμε και να φιλοσοφήσουμε αν αξίζει τον κόπο να επεμβούμε ή όχι, ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΒΓΕΙ. Όταν γινόμαστε μάρτυρες ΜΙΛΑΜΕ, απευθυνόμαστε σε κάποιον συγκεκριμένα ζητώντας υποστήριξη να τηλεφωνήσει στην Αστυνομία κλπ.. Υπάρχει περίπτωση όταν μιλάμε στο κενό να μην βρούμε ανταπόκριση, αλλά σπάνια κάποιος θα μας αρνηθεί όταν απευθυνθούμε ΕΙΔΙΚΑ σε αυτόν και τον κοιτάξουμε στα μάτια.Το ποιόν ή ποιά θα επιλέξετε να "πάρετε μαζί σας" θα το κρίνετε μέσα σε δευτερόλεπτα και 99% θα είναι σωστή η επιλογή. Απευθυνθείτε σε όσους περισσότερους μπορείτε, στον καθένα ξεχωριστά και δώστε οδηγίες. Για παράδειγμα μπορείτε να πείτε "σας παρακαλώ, εσείς με το μαύρο πουκάμισο μην απομακρύνεστε, θα χρειαστούνε μάρτυρες" ή αν το συγκεκριμένο άτομο βιάζετε "σας παρακαλώ δώστε μου τα στοιχεία σας". Ένα τηλέφωνο φτάνει για να μπορέσετε αργότερα να επικαλεστείτε την μαρτυρία του. Αν γίνετε μάρτυρες επίθεσης και δεν υπάρχει κόσμος τριγύρω, πρέπει να κρίνετε οι ίδιοι ποιά είναι η πιο προσεκτική αντίδραση χωρίς να βάλετε σε κίνδυνο τον εαυτό σας. Αν σας "παίρνει" κοιτάξτε το θύμα στα μάτια και ρωτήστε το αν μπορείτε να κάνετε κάτι. Αν είναι δύσκολες οι συνθήκες απομακρυνθείτε και καλέστε την Αστυνομία, μην χάνεστε όμως από το οπτικό πεδίο του θύματος. Ενημερωθείτε τι μπορείτε να κάνετε σε κάθε περίπτωση και ποιά είναι η σωστότερη και ασφαλέστερη αντιμετώπιση για εσάς τους ίδιους αλλά και για εκείνον που δέχεται την επίθεση.Πάντα θα υπάρχει ένα ποσοστό ανθρώπων που είναι επικίνδυνοι ασχέτως που τα έχουν τετρακόσια: αυτή είναι η πάστα τους. Δεν κάνουν αυτοί την διαφορά, αλλά η τεράστια πλειοψηφία των υπόλοιπων και κατά πόσο δείχνουν ανοχή σε παραβατικές συμπεριφορές. Το πόσο ανοιχτά ή συχνά πραγματοποιούνται επιθέσεις σε δημόσιους χώρους, είναι ενδεικτικό για την ποιότητα της τεράστιας πλειοψηφίας που αναφέρω, και όχι των λίγων. Το ότι μια συγκριτικά μικρή ομάδα τολμά να συμπεριφέρεται κανιβαλίστικα, θα πρέπει να μας ενεργοποιήσει και να σκεφτούμε πάρα πολύ σοβαρά ο καθένας για τον εαυτό του ποιοί είμαστε, ή ποιοί θέλουμε να γίνουμε. Όταν αφήνουμε και περνάνε στο ντούκου καθημερινά άπρεπες συμπεριφορές, ας μην μας κάνει εντύπωση όταν όλο αυτό γιγαντώνεται και γίνεται όλο και χειρότερο: ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ. Καλώ όλους όσους έχουν ανθρωπιά μέσα τους από ΤΩΡΑ, από αυτή την στιγμή να πάψουν να είναι σιωπηλοί μάρτυρες. Τους καλώ να σταματήσουν άμεσα να δίνουν την σιωπηλή τους συγκατάθεση σε συμπεριφορές αγριανθρώπων. Όποιος και αν μπαίνει στο στόχαστρο τιποτένιων δίποδων, χρειάζεται την συμπαράσταση όλων μας. Η ταμίας που δέχεται αγενή συμπεριφορά από τον πελάτη ή τον εργοδότη, ένα παιδί που δεν μπορεί να αμυνθεί, ο μετανάστης που γίνεται θύμα ρατσιστικής συμπεριφοράς, ο αδύναμος που δέχεται μια ζωή μπούλινγκ και έγραψε Εξομολόγηση ότι 30 και βάλε χρόνια ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ. Αυτοί οι άνθρωποι είναι υπόθεση όλων μας, είναι ντροπή και αίσχος όταν βλέπουμε ακούμε και δεν επεμβαίνουμε. Κρατώ όμως κάτι πολύ παρήγορο και αισιόδοξο, ποτέ μα ποτέ δεν έτυχε να κοιτάξω κάποιον άνθρωπο στα μάτια να τον καλέσω να υπερασπιστούμε μαζί έναν συνάνθρωπο και να εισπράξω αρνητική αντίδραση. Πιστευω ακράδαντα πως οι περισσότεροι απο όλους εσάς, ακόμη και όσοι δεν έχετε αντιδράσει μέχρι τώρα, έχετε ανθρωπιά μέσα σας. Και αν αύριο είσαι ΕΣΥ εκείνος που θα κοιτάξω στα μάτια, θα κάνεις ότι μπορείς για να βοηθήσεις. Μένει μόνο να συνηδειτοποιήσουμε όλοι μας, ο καθένας ξεχωριστά την ΕΥΘΥΝΗ ΜΑΣ, και να μάθουμε όλοι να κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε δίχως να χρειάζεται κάποιος να μας παρακινεί.Είμαστε πολλοί, είμαστε οι περισσότεροι. Καιρός και να το δείξουμε.