ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειναι κατι βραδιες πολυ καταθλιπτικες.Μονη στο σπιτι. Ακουγοντας τα τραγουδια που ακουγα εκεινη την περιοδο μαζι σου. Θυμαμαι τα ονειρα που καναμε και τις υποσχεσεις που διναμε.Θυμασαι τι μου ελεγες?"Μαζι για παντα", "θα εισαι για παντα δικη μου, οτι κι αν μας μπει εμποδιο, θα το παλεψω!".Κριμα που εγινες εσυ ο ιδιος αυτο το εμποδιο....Πολυ κριμα...Και το χειροτερο, δεν εμαθα ποτε το λογο.Ετσι στην ακρη του μυαλου μου υπαρχει αυτο το βασανιστικο, που με τρωει εσωτερικα, και με γαμαει ψυχολικα, "γιατι?"..Μαλλον δεν θα μαθω ποτε...Υ.Γ Απο τοτε που χωρισαμε, τα περισσοτερα βραδια μου ειναι ετσι:καταθλιπτικα. Και ξερεις κατι? Θα ηθελα παραααα πολυυυυ να ησουν εδω...και τοτε, και τωρα, και μετα.Μακαρι να μην μπορουσα να φανταστω τη ζωη μου ΜΟΝΟ μαζι σου...Υ.Γ2 Ορισμενες φορες ευχομαι κατι τετοιες στιγμες να τις ειχα ξεχασει...αλλα ατυχησα...παλι.