23.6.2014 | 15:41
Ειναι κατι μερες
..που τρέχω σχεδόν να ερθω σπιτι για να κλάψω..να φύγει ολη αυτη η πίκρα και ο κόμπος που εχω στο λαιμο.για ολα αυτα που μου λείπουν ..να κλάψω για ώρες μεχρι να γίνει το πρόσωπο μου αγνώριστο..χωρις να δώσω εξηγήσεις σε κανέναν..