ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήμουν 3 χρόνια σε μια αβέβαιη και ψυχοφθόρα σχέση και όταν πλέον αυτή οριστικά τελείωσε οι προτάσεις για μια νέα σχέση ηταν σχεδόν ανύπαρκτες. Ο μόνος που επέμενε να βρισκόμαστε ή να μιλάμε ήταν κάποιος ο οποίος δυστυχώς είναι παντρεμένος. Αλλά η επιμονή του με έκανε να εν δώσω μονάχα στο φλερτ που (κακά τα ψέματα) μου έλειπε, εκτώς αυτού χρόνια είχα να ακούσω όμορφα λόγια ή να νιώσω ο εαυτός μου. Προς το παρών μόνο μιλάμε και βρισκόμαστε για κανένα καφέ. Το θέμα είναι πως θέλει να προχωρησουμε και στο σεξ (όχι πως εγώ δεν θέλω) για το οποιο ο ιδιος εχει να λεει ποσο καλος ειναι και εκεί έρχονται τα ηθικά διλήμματα : 1) αξίζει για μια ηδονή να προχωρησω μαζί του; 2) κι αν μου αρέσει και κολλησω; 3) το σπιτικό του (κυρίως) δεν μπορω να σκεφτώ σε καμια περίπτωση αν στο μέλλον τον αγαπήσω βαθιά να του ζητήσω να το χαλάσει.....Αυτά τα σχόλια δικά σας.