25.10.2014 | 19:35
είναι στιγμές..
που νιώθω τόσο μέτρια, τόσο "είσαι ένα τίποτα μέσα σε όλους" όταν περπατώ μέσα στο χάος της πόλης..θα αρχίσετε να μου λέτε πως η ζωή είναι μικρή, πως δεν αξίζει να απογοητευόμαστε για τίποτα κλ κλ..και έτσι είναι.και δεν θα έπρεπε να ήμουν αγνώμων.. είμαι μόλις 26, υγιής, με ένα καλό πτυχίο, εργάζομαι πάνω στο αντικείμενό μου (άσχετα αν η δουλειά είναι της εκμετάλλευσης, οι ώρες πολλές και τα χρήματα πολύ έως πολύ λίγα), είχα μέχρι τώρα 2 σταθερές σχέσεις οι οποίες τελείωσαν με δική μου πρωτοβουλία, παρέες όχι ιδιαίτερα, απλά κάποιες μετρημένες καλές φίλες (μία ή δύο πολύ καλές), έξοδοι ελάχιστες πλέον (λόγω χρημάτων, λόγω κούρασης..)είναι στιγμές που νιώθω πολύ λίγη. μη επαρκής. μικρή να αντιμετωπίσω την κοινωνία. και άθλια ενοχική και απαιτητική με τον εαυτό μου ("θα πρεπε να έχεις κάνει αυτό παραπάνω", "άλλοι στη θέση σου κάνουν μεταπτυχιακά, διδακτορικά", "αν δεν κάνεις αυτό, δε θα πετύχεις", "θα πρεπε να χάσεις 2-3 κιλά", "θα πρεπε"..)λυπάμαι που είμαστε στο σημείο να φοβόμαστε για το αβέβαιο μέλλον μας (κάποιοι), λυπάμαι που κάποιοι έχουν στρωμένο δρόμο να ακολουθήσουν σε αυτήν την ζωή (η ζωή είναι άδικη, οι γονείς μας είχαν δίκιο..) και κάποιοι άλλοι απλά θα παλεύουμε για κάτι καλύτερο σε όλη μας τη ζωή.και είμαι φοβιτσιάρα ναι. και καθόλου "τρελή" και χαλαρή (αν και θα θελα). το παραδέχομαι. ποτέ δεν τόλμησα τρομερές αλλαγές στη ζωή μου, ποτέ μου δεν έκανα μια εφηβική τρέλα, πάντα το καλό και ευγενικό κορίτσι, πάντα σταθερά βήματα. και τα όνειρα που έχω για το μέλλον μου και αυτά σταθερά και προγραμματισμένα είναι.πάντα με σκοπό να βελτιωθώ ως άνθρωπος, ως χαρακτήρας, να προσφέρω στους άλλους και να πάρω περισσότερες γνώσεις από τη ζωή μου. ποτέ όμως με τη φιλοδοξία να πετύχω, να τολμήσω,να ξεχωρίσω. να δοκιμάσω επίφοβα νέα ξεκινήματα.κι ας δίνω πάντα καλές συμβουλές. στον εαυτό μου δεν μπορώ να το κάνω. για ό,τι μου συμβαίνει, αυτός είναι ο μόνος υπεύθυνος, ο μόνος ανεπαρκής.κρίμα που δεν εκτιμώ αυτά που έχω, είμαι αχάριστη, το ξέρω.άλλοι έχουν πολύ λιγότερα και νιώθουν διπλά τυχεροί απ' ότι εγώ.αλλά.. νιώθω ότι κάτι λείπει. το ψάχνω ακόμη.