ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.9.2016 | 20:09

Είσαι 30 και...

..."Σ' αρέσει, Να είσαι μόνη?? Να γυρνάς ξημερώματα??Να μη σκέφτεσαι ακόμη για οικογένεια??"Και πόσα άλλα έχω ακούσει από άτομα που έχουν κάνει σχέση μόνο και μόνο γιατί φοβούνται να είναι μόνοι τους, η ακόμη και απο άτομα που δεν αγαπιούνται, αλλά φοβούνται τον χρόνο και την καινούργια αρχή.Ναι φίλες μου και φίλοι μου, δεν μετανιώνω ως τώρα, γιατί περνάω όμορφα και όχι απλά καλά. Γιατί δε φοβάμαι τον χρόνο. Γιατί θέλω να ζήσω με τα δικά μου θέλω και όχι με τα δικά σας. Πάντως έχει πολύ πλάκα που εσείς κρίνετε τη ζωή μας και μερικές φορές η δική σας είναι άνω κάτωΓια τους 30 και άνω λοιπόν, όχι, δεν είναι αργά να σπουδάσεις, δεν είναι αργά να φτιάξεις τη ζωή σου απ' την αρχή, δεν είναι αργά για τπτ!! Όσο η ψυχή σου είναι ζωντανή, τότε μπορείς να καταφέρεις τα πάντα.. Και μη μετανιώνετε, κάθε μας επιλογή είναι και μια παραπάνω εμπειρία στη ζωή μας!!Ε.
5
 
 
 
 
σχόλια
Οι άνθρωποι κρίνουμε πολύ εύκολα τις ζωές των άλλων...πες το κουτσομπολιό,πες το κοινωνική κριτική..."για δες τι έκανε ο τάδε και η δείνα"...Κι εδώ μέσα αυτό κάνουμε...κρίνουμε με βάση τις δικές μας εμπειρίες,θέματα που θέτουν άγνωστοι...και κάπως έτσι,όλοι μας πιστεύουμε ότι η άποψή μας είναι η ορθότερη,γιατί σε μας "δούλεψε" μια χαρά...εξομολογουμένη,δεν διαφωνώ με όσα έγραψες...οι επιλογές μας,οι εμπειρίες μας,οι συνέπειες που προκύπτουν,όλα αυτά είναι η ζωή μας...είθε ο καθένας να την φτιάχνει,όπως ο ίδιος επιθυμεί...
Αν και κατανοώ, νομίζω πως με την οριοθέτηση της ηλικίας, ενδυναμώνης το στερεότυπο του 30αρη σοβαρού με παιδιά, σκύλο, σοβαρή δουλειά και γκόμενα.
Θα σου πω.Όταν νιώθουμε την αναγκη να ξεκαθαρισουμε μια κατασταση, είναι σαν να αναγνωρίζουμε στους αλλους πως έχουν δίκιο να πιστευουν όσα πιστεύουν και εμείς επιχειρηματολογουμε ενάντια στις θεωρίες τους. Σε προσωπικό επίπεδο, εφόσον δεν βρίσκω καμια λογική στα στερεότυπα περί ηλικίας, δεν νιωθω καμια αναγκη καν, να τους πω οτι κανουν λάθος. Για μένα οι θεωρίες τους.. Δεν υπαρχουν. Το ξεκαθάρισμα καπως, γιατί πιστεύω πως ο αντίλογος ενισχυει το υπάρχον στερεοτυπο;Είναι σαν να λες "ΝΑΙ ΡΕ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟ ΘΕΟ ΘΕΛΕΙ". Αυτό είναι κάτι φυσικο. Γιατί να το πεις; Για να δώσεις αξία σε εκείνους που πιστεύουν το αντίθετο; Όταν αντικρουεις τα στερεότυπα και τα μαχεσαι μπαινεις σε κατασταση διαλόγου. Με ποιον, με ποιους;
Scroll to top icon