ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δυσκολα βαζουμε κατι στην ακρη κι εγω κι εσυ...Εχω αναρωτηθει κι εγω πολλες φορες ποιος φταιει..εσυ εγω η ο εγωισμος και των δυο..Αναρωτιομουν κι εγω αν αν προκειται για ασυμφωνια χαρακτηρων..υστερα σχεδον πιστεψα πως οντως προκειται για ομοιοτητα και γι'αυτο εκανα ξεκαθαρες κινησεις προσπαθωντας να σε φερω καπως κοντα μου...Πιστεψα οτι ησουν τοσο ευαισθητος οσο εγω...σχεδον το πιστεψα...παντα ειχα ελπιδες,πιστευα κι εγω πως κατι πολυ "περιεργα" ωραιο με εδεσε μαζι σου απο το πρωτο κοιταγμα...μεχρι τη τελευταια στιγμη πιστευα πως καποιος λογος υπαρχει που δεν μιλαγαμε οπως πριν...Μεχρι που καταλαβα πως επαιζες σε διπλο ταμπλο..Για πολλοστη φορα απογοητευτηκα.Ξερεις...ενας ανθρωπος που θελει να αυτοχαρακτηριζεται ευαισθητος πρεπει να γνωριζει πως μια απο τις εννοιες αυτης της λεξης ειναι η συμπονια και η κατανοηση ...πραγμα που ερχεται αντιθετο σε ολο αυτο που εκανες.Θα ηταν πιο αξιοπρεπες οταν ζητησα να σε δω,να μου ελεγες ντομπρα πως εχεις προχωρησει παρα να ερθεις να με βρεις καλυπτοντας μαλλον τυχων ανασφειες η κενα βαρεμαρας.Οπως σου ειπα παντα ειχα ελπιδες..ακομα και για.μεγαλα διαστηματα που δεν ειχα ιδεα τι κανεις και ουτε εμπαινα στον κοπο να μαθω.Αυτη τη φορα ολα ειναι ξεκαθαρα μεσα μου..ισως επειδη κατα καποιο τροπο σε απομυθοποιησα μεσα μου και ο "τροπος" σου με απωθησε. Αν σε δω,οχι,δεν θα ειναι ολα οπως πριν αλλα σιγουρα δεν θα νιωσω αβολα οπως αλλες προηγουμενες φορες ειδικοτερα μεταξυ και αλλων γυρω μας.Ισως σε πλησιασω πρωτη να σε χαιρετησω και να σε ρωτησω τι κανεις και πως εισαι.Σιγουρα θα σου χαμογελασω..παντα χαμογελαω.Αλλα αυτη τη φορα δεν θα εχω κανεναν κομπο μεσα μου ουτε θα ειμαι ανησυχη νιωθοντας την παρουσια σου.Αξιζω αισθηματα σαν αυτα που εχω και σαν αυτα που ειμαι διατεθειμενη να δωσω.Ντομπρα και τιμια.Καλο σου βραδυ.