22.3.2016 | 02:49
Αν είσαι "ο άνθρωπός μου",
έπρεπε να είσαι κοντά μου τις ημέρες που δεν μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι και τα βράδια που δεν μπορώ να κοιμηθώ. Έπρεπε να με νανουρίζεις με τη φωνή σου ή έστω το ροχαλητό σου :p...τέλος πάντων έπρεπε να ήσουν ΕΔΩ με την πρώτη ευκαιρία! Έκανα λάθος, τρομερό λάθος, ασυγχώρητο ίσως, αλλά λες ότι η αγάπη σου είναι πιο μεγάλη από το λάθος μου...γιατί δεν είναι λοιπόν αρκετή για να με σκεπάσει να μην κρυώνω από την παγωνιά της μοναξιάς μου; Γιατί 3 χρόνια έκλαψα ποταμούς και πνίγηκα σ' αυτούς; Γιατί έπρεπε να περιμένω μέρες, εβδομάδες, μήνες, για να ακούσω μια τρυφερή κουβέντα; Γιατί όταν σε παρακαλούσα μόνο να μου μιλήσεις, μόνο αυτό, εσύ με αγνοούσες; Γιατί έχασα 3 χρόνια μαζί σου, έτσι θα κερδίζαμε μια ζωή;