ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

..πριν περιπου 7 χρονια ειχα μια κοπελα..ηταν παρθενα..ηταν 20 κ αισθανοταν ασχημα για αυτο..εμενα ομως αυτο μου αρεζε..ηταν καποιου ειδους προκληση,θα ημουν ο πρωτος της..δεν ειχε καμια επαφη με το αλκοολ κ τη νυχτερινη ζωη..θεωρουσε τον εαυτο της αβγαλτη..εμενα δεν με ενοχλουσε,ισα ισα..δεν της ειχε παρει κανεις λουλουδια,κ οταν της πηρα εγω,αισθανθηκε τοσο αβολα..ντραπηκε λεει,μεσα στον κοσμο..ντρεποταν να της κρατησουν το χερι στο δρομο..ηταν πανεμορφη (true story) αλλα ειχε παντα στο μυαλο της,μηπως εχει κοιλια,μηπως το ενα μηπως το αλλο..εγω παντα της υπενθυμιζα ποσο ομορφη ειναι..δεν ειχε φυγει ποτε απο το σπιτι για μια εκδρομη(πχ μια πρωτοχρονια,ενα σκ)..την ενοχλουσε που δεν το ειχε κανει κ το αντιμετωπιζε σαν μεγαλο γεγονος..γενικως φεροταν,αθωα,σαν κοριτσακι..φυσικα,κ αυτο την ενοχλουσε,ηθελε να μεγαλωσει..εμενα αυτο το ''κοριτσακι'' ομως ηταν που με συναρπαζε..με αγαπουσε ελεγε και εγω την αγαπησα..κοροιδευε τις γυναικες που φαινοταν να ''προσπαθουν πολυ'' για την εμφανιση τους,λεγοντας οτι ετσι ''χανουν''...γενικα ηταν οτι ηθελε ενας αντρας..αλλα αλλαξε!!!..πολυ..το ενα ''θα'' εδινε τη θεση του στο αλλο....πηρε τα @@ μου στη τελικη..να μην αλλαζε..εγω δεν αλλαξα..ειχαμε να μιλησουμε 2 χρονια..εγω προχωρησα..ειμαι με μια υπεροχη γυναικα,που λατρευω..κ τον ιουννιο θα παντρευτουμε..με το που εμαθε τα παραπανω,αρχισε να με ψαχνει,κ να ζηταει επικοινωνια..μεχρι που το πραγμα χοντρυνε..κ αρχισε να την στηνει κατω απο το σπιτι μου..κ να κανει δηλωσεις τυπου ''εισαι ο μοναδικος για εμενα κ τα σχετικα''..ειστε τρελες (νταξ,οχι ολες)..εχετε αυτο που παντα ψαχνατε,πουλατε την τρελα σας,τα χανετε ολα,προχωρατε παρακατω κ μετα πληγωνεστε κ κλαιτε???μα ποσες ευκαιρειες να δωσεις??ουφ..εξομολογηθηκα..