ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν κάποιες μέρες πήγα μία εκδρομή. Είπα κι εγώ να ξεσκάσω λίγο, βαρέθηκα συνέχεια στο χωριό. Ούτε στην πόλη πηγαίνω, δεν έχω χρόνο αλλά και διάθεση. Μαθαίνω τελικά ότι η εκδρομή διοργανώνεται από την εκκλησία του χωριού και ότι θα παρευρεθούν και όλοι οι μοναχοί του μοναστηριού. Ξενερώνω. Τρία μοναστήρια στο πρόγραμμα. Παρόλα αυτά, λέω, δεν βαριέσαι ας πάω να βγω λίγο έξω κτλ. Του μοναχούς δεν τους είχα γνωρίσει ποτέ μου, μέχρι την ημέρα της εκδρομής, αφού δεν έχω πάει καθόλου στο μοναστήρι. Στην εκδρομή, ήταν ο παπάς του χωριού και καμια 10αριά μοναχοί. Δύο λεωφορεία γεμίσαμε, 100 άτομα στην εκδρομή. Ευτυχώς δεν ήταν μόνο γιαγιάδες χαχα, είχαμε και νέους αλλά και παιδιά. Η αλήθεια είναι πως δεν πέρασα καθόλου άσχημα μα ούτε και πολύ βαρετά, όπως νόμιζα θα ήταν. Πάντως έμεινα έκπληκτη με τους μοναχούς. Πολύ ωραίοι τύποι. Να γελάνε, να λένε τα αστεία τους, να συμπεριφέρονται όπως ο καθημερινός απλός άνθρωπος χωρίς πολλά πολλά με την θρησκεία, ούτε αυστηρότητες κτλ. Πιο αυστηροί ήταν οι "θρησκόληπτοι" παρά οι μοναχοί. Αυτοί ήθελαν να κάνουν βόλτες και να γνωρίσουν τα νησάκια που επισκεφτήκαμε και είχαμε τις άλλες τις κυράτσες που τους έλεγαν να επιστρέψουμε σπίτι γιατί είχε κανονίσει λέει δείπνο. Ε τι ήρθες τότε; Και πραγματικά οι μοναχοί δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ήθελαν να μείνουν οι ίδιοι αλλά είχαν τις άλλες που τους έπριζαν. Τώρα καταλαβαίνω γιατί όλος ο κόσμος του χωριού, μιλάει με τόσο ωραία σχόλια για τους μοναχούς.