23.11.2012 | 02:23
Εκείνη..
Οταν την πρωτοείδα μου έκανε το κλικ. Ήταν τοσο ξεχωριστή. Μετα απο λιγες μερες την γνώρισα εξαιτίας κοινών φίλων. Ήταν αρκετό για να καταλάβω πως την πάτησα. Γάάάμησε τα, ηταν ερωτας.Απο τοτε, καθε φορα που κλείνω τα ματια μου ονειρεύομαι τα δικα της όμορφα ματια και το γλυκό χαμόγελο της. Ειναι υπεροχη. Αναστενάζω μεσα μου με ενα βλέμμα της. Την βλεπω, ζαλίζομαι απο την λάμψη της και την μοναδικότητα της, και φαντάζομαι ποσο υπέροχα θα ηταν να ημασταν μαζι.Ομως την βλεπω. Δεν ειμαι ανοητος. Δεν ενδιαφέρεται, και τουτο θα οδηγησει σε πονο και θλιψη. Θελω να φυγω μακρια της και απο τους κοινους φιλους οσο πιο αμεσα γινεται, ωστε να μην την ερωτευτω παραπανω.. και γινω τοσο σκατα οσο ποτε.