Δεν ξερω εαν θα το ξανα παθω η οχι.Το μονο που ξερω ειναι οτι ο γιατρος ειπε θα περασει και δεν θα παθω νευρικη ανορεξια,εαν προσπαθω εστω και λιγο. Της εφηβειας θα ναι.. Δεν νομιζω πως εχω ψυχολογικο,καθως εχω ολα αυτα που θελω και περναω καλα(εαν εξαιρεσεις για το σκυλακι).Γενικα δεν μου λειπει κατι,ουτε εχω την αναγκη για κατι παραπανω απο αυτα που εχω.Εχω την κολλητη μου,την παρεα μου,τις βολτες μου και οτι αλλο χρειαζομαι. Θα περασουν οι τασεις με τον καιρο,ετσι πιστευω. Σε ευχαριστω πολυ που ασχοληθηκες τοσο μαζι μου.
29.8.2016 | 18:57
εκεινη με τον σκυλο,vol3.
Ειναι η 3η δημοσιευση που κανω για αυτο το θεμα.Απλα θελω να σας ευχαριστησω ολους οσους με στηριξατε και τα καλα λογια που μου ειπατε με εκαναν να νιωσω καλυτερα.Εαν αποφασισω να κανω κατι παραπανω για αυτο το θεμα σιγουρα θα σας ενημερωσω,απλα ειναι πολυ δυσκολο για εμενα,ειναι λογικο εσεις να μην μπορειτε να νιωσετε ετσι οπως νιωθω,ουτε περιμενω να καταλαβετε την θεση που βρισκομαι.Θα κανω οσα μπορω για το σκυλακι,να στε σιγουροι.Ξερω σας επριξα με αυτο το θεμα..αλλα ηθελα να μιλησω καπου,αφου δεν μπορω να μιλησω η ιδια.Και τελος,θελω να μιλησω και για αλλο θεμα,υγειας.Τον Νοεμβριο,δεν ετρωγα για 2 ολοκληρες εβδομαδες,οχι οτι εχω θεμα κιλων,κομπλεξ η κατι τετοιο,αφου ειμαι σχεδον 1,60 και 40 κιλα,δεν ειμαι τοσο αδυνατη οσο μπορει να ακουστει,εχω κιλα μονο εκει που πρεπει.Τελος παντων,προσπαθουσα να το κρατησω κρυφο για να μην στεναχωρησω κανεναν,η κολλητη μου καταλαβε πως δεν τρωω εφοσον ημασταν καθε μερα μαζι.Ηρθε καποια στιγμη που δεν ειχα δυναμη να σηκωσω ουτε ενα στυλο..Τον Απριλιο,επαθα παλι τα ιδια απλα τοτε δεν ετρωγα 17 μερες,προσπαθουσα να φαω μια μπουκια αλλα ειχα τασεις προς εμετο και η κοιλια μου δεν ελεγε οτι πειναει για 17 μερες,ηταν φουσκωμενη χωρις φαγητο..μια μερα πριν να παω 3ημερη με το σχολειο ξυπνησα λογω πολυ εντονης ταχυκαρδιας,δεν σταματουσε η καρδια μου να χτυπαει τοσο δυνατα..προσπαθησα να γυρισω πλευρα και πραγματικα δεν μπορουσα,μετα απο κανενα μισαωρο ειπα να σηκωθω απο το κρεβατι και ολα γυρω μου εγιναν θολα,επεσα και φωναζα την μαμα μου να με παει στον γιατρο..τοτε τα εμαθε.Ο γιατρος ειπε απο στρες πηγα να παθω νευρικη ανορεξια.Τωρα τελευταια παλι δεν εχω τοσο ορεξη να τρωω και φοβαμαι μην παθω παλι τα ιδια αλλα σε χειροτερο βαθμο,εγινε 1 φορα,εγινε 2,θα αντεξω την 3η;..μεσα σε αυτα θελω απλα να ενθαρινω τα ατομα που εχουν λιγα παραπανω κιλα,το να εισαι αδυνατη,δεν ειναι παντα καλο.Σταματηστε να μισειτε τον εαυτο σας και αγαπηστε τον οσο μπορειτε,γιατι υπαρχουν πολλα χειροτερα πραγματα..ευχομαι να μην χρειαστει ποτε να παλεψετε με την υγεια σας για αυτο το θεμα,γιατι ειναι πολυ δυσκολο.Οτι κανετε να προσεχετε με τις διαιτες κτλπ..και ξερετε τι; οποιος δεν τα εχει ζησει,δεν ξερει τι να παει να πει να παλευεις.Καλη συνεχεια στην ζωη σας,να κανετε οτι σας κανει να χαμογελατε. :)
2
