ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...όλη την αλήθεια,που δεν μπόρεσες ποτέ να μου την πεις κατά πρόσωπο.Μου έγραψες τότε,τα παρακάτω: "Αυτός που σε αγαπά,θα σε αγαπά ό,τι και να γίνει.Θα δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα,θα σου γιατρεύει τις πληγές σου όταν για μια Βιρτζίνια κινδύνεψες από ασιτία,θα σε αγκαλιάζει και θα σου δικαιολογεί ένα ένα τα πράγματα που σε οδήγησαν στον μεγάλο πόνο.Θα έχει κοντά του ανθρώπους που η συζήτηση μαζί τους θα σε παρηγορεί και θα σε γιατρεύει,θα αγαπά τους ανθρώπους που αγαπάς εσύ,θα λέει τα καλύτερα για εκείνους.Δεν είναι έρωτας φως μου αυτό,είναι που δύο ψυχές ζεστές και όμορφες με όλα τα λάθη τους και με όλες τις πληγές τους συναντήθηκαν και γιάτρεψαν η μία την άλλη.Πάντα θα είμαι εδώ για εσένα και πάντα εσύ για εμένα,γιατί ορισμένες σχέσεις ήρθαν για να παραμείνουν και ό,τι και να γίνει ποτέ δε θα λήξουν οριστικά και αμετάκλητα!Μην μου πληγώνεσαι και μην μου θυμώνεις,όλα θα πάνε πρίμα!"Σου είχα απαντήσει:"Αντιλαμβάνομαι ότι αυτός που σε αγαπά,έχει κάθε λόγο να σε πείσει ότι αυτό που ένιωσες δεν ήταν έρωτας!!!Κατανοώ,ότι ξέρει μόνο την δική σου άποψη από επιλογή...για να προστατευτεί!Μέσα σου όμως εσύ ξέρεις...κι απορώ με τις μπούρδες που ξεστομίζεις.Αντιλαμβάνομαι επίσης,ότι οι δεσμεύσεις σου απέναντί του,σε μεταμόρφωσαν σ'αυτό που πλασάρεις ως επιλογή σου...Όπως και να'χει,με κάποιον που αρνείται ό,τι ένιωσε, ό,τι έζησε κι ό,τι ονειρεύτηκε,δεν έχω τι να πω πια...Οριστικά κι αμετάκλητα!!!"Κι όμως δεκατρείς μήνες μετά,ακόμη σπαράζω μέσα μου...Δεν ξέρω όμως αν έχω άλλη ζωή να σου χαρίσω.-