ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η αφη είναι η πιο παραπλανητικη αισθηση, Νόμιζα πως ενας δράκος με ειχε δαγκωσει και εψαχνα την πληγη.Στην πραγματικοτητα με ειχαν πιασει απτο λαιμο όπως πιανει το γατι τα παιδια του.αργησα όμως όπως παντα αργώνα καταλαβω τι συμβαινεικαι τωρα που γατος δεν υπαρχει πιαμα ουτε και κανεις άλλος-γιατι δρακος δεν υπηρξε ποτεδεν εχω ουτε εχθρο ουτε φιλο εφυγες,και τωρα μπορω να ειμαι η πιο πειθηνια drama queenΝα ακουσω όλα τα λυπηρα τραγουδιακαι να ξημεροβραδιαζομαι στα σινεμανα κλαιγομαι στους φιλους μου και να βλεπω χιλιαδες ταινιεςμε λαβ στορι και χαπι εντκαι χαρτομαντιλα στο χερι-και να ξεσπαω σε δυνατα γελια για το ποσο αστεια θα μου φαινονται παντα όλα αυτακαι εχω πολύ καλη μνημη ενοχλητικα καλη μνημηκαι ετσι θα θυμαμαι παντα αβιαστατα τραγουδια που ακουγαμε μαζι και τα μερη που πηγαμε, ένα προς ένακαι ολους σου τους φιλους. Τους καλους σου φιλους.και οι δικοι μου φιλοι παντα θ απαντανε τα τηλεφωναλες και θα χαθει ο κοσμος αντι να μου πουν « δε χαθηκε κ ο κοσμος»Η υπερβολη και οι φωνες και τα κλαμματα και τα σπαστικα γελια,ξερετεΟι χοροι και τα μεθυσια και τα ξενυχτια με πολύ τραγουδι και μεγαλες αγκαλιεςΟι ερωτες και οι φιλιες,οι επικες και χρονιες σαν αρρωστειες φιλίεςΚαι η καταστροφη Η απομακρυνση και η επιστροφηΗ συγνωμη και τα γιατιΘέλουν και μεγάλες καρδιεςΔε ξυπναμε μια μερα ξερετε μεσα σ αυτάΤα εχουμε από παντανιωθω προστατευμενη από χαρακτηραΟσο και να στεναχωρηθω εχω μαθει να στεναχωριεμαι σα να λεμε.Ετσι ειπε μια Ψ, ότι εμεις που ζουμε στην υπερβοληΕχουμε μαθει να ζουμε μεσα σ αυτή και μας προστατευει ο εαυτος μας.Και δεν παθαινω και τιποταΕκτος από καμια φορα που με πιανει ασφυξια.