ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πραγματικα εχω κουραστει με αυτον τον απολογιστικο χαρακτηρα που εχουν παρει οι συζητησεις με γνωστους και φιλους για οποιΟδηποτε θεμα.συγκεκριμενα:ειμαι μικρη σε ηλικια (24) γνωρισα καποιον περισυ τον γεναρη, καναμε σχεση τον απριλη,συζυσαμε τον μαρτη και τον ιουλιο μου εκανε προταση γαμου και δεχτηκα!πεσανε πανω μου ολοι γνωστοι να με ρωτανε"και αν χωρισετε?"ΕΕ ΟΧΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΚΑΛΕ!ΔΕΝ ΘΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ!μα τι κολλημα πια κι αυτο!σωνει και ντε!και αν το ενα και αν το αλλο!ξερω ξερω ειναι δυσκολοι καιροι,τα στατιστικα των διαζυγιων παιρνουν τρομερες διαστασεις,ειμαι μικρη και μπλα μπλα μπλα.δεν με ενδιαφερει το αν!και δεν μπορω να ζω την ζωη μου συμφωνα με τα στατιστικα δεδομενα!!αλλα επιτελους να σταματησουν να κρινουν οτι δεν μπορουν να αποδεχτουν η οτι δεν τολμανε!και πρπει καποια στιγμη να αποσαφηνισουμε τον ορισμο της συμβουλης!αλλο δινω την συμβουλη μου για κατι, αλλο κατακρινω κατι και αλλο "προσπαθω να σε κανω να αποδεχτεις και να υοθετησεις την αποψη μου" γι κατι..!!