ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 36 χρονών, και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου οι γονείς μου ήταν ένα αταίριαστο ζευγάρι, με συνεχείς τσακωμούς κλπ. Η μητέρα μου όποτε τσακωνόταν με τον ποτέρα μου ερχόταν σε μένα, & ας ήμουν μικρό κοριτσάκι, και μου έλεγε όλα της τα παράπονα..Το πώς μπορεί να ένιωθα εγώ ούτε που το σκεφτόταν.Κι εγώ καθόμουν & την άκουγα να κατηγορεί τον πατέρα μου.. Τα χρόνια πέρασαν,εγώ μένω εδώ και χρόνια σε άλλο σπίτι με τον σύντροφό μου, αλλά η κατάσταση παραμένει η ίδια. Επί χρόνια μου είχε δημιουργηθεί ο φόβος να μην παντρευτώ για να μην καταντήσω σαν τους γονείς μου. Μετά όμως από έναν χρόνο ψυχανάλυση & μεγάλης προσπάθειας κατάφερα να συνειδητοποιήσω πως δεν θα γίνω σαν αυτούς, δεν θα το επιτρέψω να συμβεί.Κι επιτέλους μίλησα, είπα ως εδώ, δεν θέλω να ακούω πια, τέλος!Αλλά η μητέρα μου αρνείται να το καταλάβει, εξακολουθεί να με ταράζει, εξακολουθεί να κατηγορεί με απίστευτο μίσος τον πατέρα μου,που σαφέστατα έχει κι αυτός μεγάλο μερίδιο ευθύνης.. Εγώ όμως δεν φταίω σε τίποτα, δεν ήταν δική μου επιλογή να έρθω σε αυτή την ζωή & να ακούω τα ίδια & τα ίδια επί 36 χρόνια..Έλεος!