ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εμείς διαφέρουμε από τους άλλους. Εμείς δεν κλαίμε ποτέ.Εμείς γελάμε δυνατά. Πιο δυνατά.Εμείς τη μέρα μιλάμε για τη νύχτα μας, τη νύχτα για τη μέρα μας.Εμείς που με ένα βλέμμα κάνουμε ατελείωτες συζητήσεις.Που τα βράδια σκεπάζει ο ένας τον άλλο.Που τα τηλεφωνήματα μας δεν έχουν μέσα τη ρουτίνα μας.Ούτε και τη μιζέρια της κατάστασης.Εμείς που περπατάμε στην Παλιά Πόλη του Ναυπλίου.Και κόβουμε τα γιασεμιά.Εμείς που ακουμπάμε τα πόδια μας στον τοίχο όταν ξαπλώνουμε.Εσύ που με πας απ' το βουνό που μου αρέσει.Εσύ που μου παίρνεις τσίχλες και καραμέλες και κάνω σα μικρό παιδί.Που ξυπνάς το πρωί και τραγουδάς δυνατά.Που πάντα τραγουδάς.Που ξέρεις όλα τα τραγούδια. Τα αγαπημένα μου.Εσύ που στεκόσουν ακίνητος για να σε ζωγραφίσω. Εσύ που ξέρεις ακριβώς που γαργαλιέμαι.Που όταν ιδρώνω μου σκουπίζεις τον ιδρώτα.Και εγώ θυμώνω. Ντρέπομαι.Εσύ που όταν χαμογελάς με γλιτώνεις από κάθε πόνο.Εμάς που μας χωρίζουν μίλια. Ένας ολόκληρος Ατλαντικός ωκεανός.Μα που πάντα κουβαλάμε ένα αβάσταχτο κομμάτι, ο ένας από την καρδιά του άλλου.Κουβαλάμε τις μορφές μας.Αυτή η αγωνία, η προσμονή, η ατελείωτη υπομονή.Αυτή που κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο βίαιη.Μέχρι ν'ανταμοθούμε πάλι.Σε αγαπώΜ.Π