ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το ξέρω ότι είναι κοινότυπο και το ξέρω ότι δε λέω κάτι καινούριο. Απλά λέω ρε παιδί μου, με αφορμή μία αρκετά έως πολύ εμφανίσιμη γνωστή μου η οποία έχει φοβερό τουπέ και λίγο υπεροψία,όταν έχεις εμφάνιση με μεγάλη αποδοχή από το αντρικό κοινό και κάποια ζήλια από το γυναικείο η εικόνα για τον εαυτό σου χτυπάει ταβάνι. Και δεν νομίζω πραγματικά, αν με το στυλ της, μιλήσει υποτιμητικά σε κάποιον αρκετά μέτριας(για αυτήν) εμφάνιση, οτι μπορεί ο τελευταίος να της απαντήσει στη προσβολή. Θέλω να πω ακόμα και αν υπάρξει απάντηση από πλευράς του ¨μέτριου¨, η ¨ωραία¨θα βγει το βράδυ , 2-3 άντρες θα την λιγουροκοιτάξουν και ΜΠΑΜ το υφάκι πάλι στο ταβάνι. Σκέφτομαι απλά όταν πληρείς πολλά κριτήρια του ωραίου(που θέτουν τα μέσα κυρίως) , τι ωραία είναι η αίσθηση να ξυπνάς το πρωί να κοιτιέσαι στο καθρέπτη και να μη σε νοιάζει καθόλου η κοινωνικοποίηση, να βρεις μία σχέση, να ¨μπεις¨σε μια παρέα γιατί απλά συμβαίνουν όλα αυτά μόνα τους χωρίς να κουραστείς καθόλου. Και σκέφτομαι και έναν φίλο μου σχεδόν μοντέλο να απολαμβάνει αποδοχή από το γυναικείο φύλο ακόμα και μέσα στο λεωφορείο, και σκέφτομαι την ¨ωραία¨γνωστή μου που έκραξε τον ¨μέτριο¨που ήρθε να της μιλήσει και τους βλέπω με ένα χαμόγελο, να ακτινοβολούν ρε παιδιά..πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται πόσο πιο άδικη και-γιατί όχι- δϋσκολη σε κοινωνικά τουλάχιστον ζητήματα είναι η ζωή για τους ¨άσχημους¨...αναρωτιέμαι πώς είναι η αίσθηση αυτή(σόρρυ αν γίνομαι κουραστικός)να μιλάς με κάποια και να χάνονται τα μάτια της πάνω σου, να καταλαβαίνεις εκείνη τη στιγμή ότι της αρέσεις πολύ με τη μία ρε παιδί μου, ούτε τι θα της πω, ούτε να φαίνεται υψηλή αυτοπεποίθηση ούτε τίποτα...ε δε πάει το εγώ σου στο ταβάνι μετά;; να στε καλά παιδιά, καλή σας μέρα