ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μικρό μου,δεν πρόκειται να μάθεις ποτέ την ζημία που μου κάνεις στον εγκέφαλο, τι μαρτύριο να σε βλέπω κάθε μέρα και να μην μπορώ να σε έχω..να βλέπω αυτά τα αναρχικά μάτια να μην συμβιβάζονται με τίποτα, να διερευνούν συνέχεια νέα πράγματα, να διψούν για ζωή.Δεν σε προλαβάινω και αυτό με τρελαίνει. Νίωθω ότι όσο εγώ χάνομαι σε σατραπειες που λέει και ο φίλτατος καβάφης, εσύ απλά ζεις.Και το κάνεις να φαίνεται τόσο εύκολο. Και δεν είσαι καν ο τύπος μου. Και όχι δεν είσαι έρωτας από την πρώτη ματιά, κεραυνοβόλος και ασυγκράτητος. Είσαι κάτι πολύ χειρότερο.Είσαι Δούρειος Ιππος. Δεν πήρα είδηση πότε και πως ρίζωσες μέσα μου. Το κατάλαβα όταν ήταν πλεόν αργά, είχες διεισδύσει στον εγκέφαλό μου και ξαφνικά ολοκαύτωμα. Και γαμώτο αν και προπάθησα να σε αποτινάξω από μέσα μου. Ακόμα προσπαθώ. Στην βάρκιζα σαν σήμερα παρέδιναν όπλα. Μήπως ήρθε η ώρα να παραδώσω και εγώ όλους τους μηχανισμούς άμυνας και να φανερωθώ σε εσένα και όπου με βγάλει?Δεν θα καταλάβεις. Θα τρομάξεις. Δεν είναι μόνο η σωματική έλξη και αυτό θα σε φοβίσει. Το ξέρω ότι με θέλεις, δεν μου είναι αρκετό. Για αυτό σε απέρριψα εκείνο το βράδυ. Ποτέ δεν θα μάθεις πως ουρλιαζαν τα μέσα μου όταν σου έλεγα όχι. Ποτέ δεν θα φανταστείς πόσο πολύ ήθελα να σε έχω, αλλά όχι όπως ήθελες εσύ. Και τώρα σε βλέπω κάθε μέρα να με κοιτάς με αυτά τα βαθιά ματάκια, να προσπαθείς να καταλάβεις εαν τελικά σε θέλω ή όχι. Και η μεγαλύτερη δυστυχία μου είναι ότι είσαι ανοιχτό βιβλίο. Οτιδήποτε νίωθεις, σκέφτεσαι, το βλέπω. Είναι γραμμένο στο προσωπο σου, στο βλέμμα σου, δεν μπορείς να κρυφτείς. Και έτσι ξέρω ότι δεν νίωθεις όπως εγώ. Και ξέρω ότι δεν μπορείς να φανταστείς την πληγή που μου άνοιξες. Και να σου έλεγα δεν θα με πίστευες.Και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σε λατρεύω απο απόσταση, να μεγαλώνω το χάσμα ανάμεσα μας, να χτίζω τείχη για να μην πλησιάσεις και δεις την αλήθεια. Τι σημεία και τέρατα άραγε θα έβλεπες? και όλο τούτο είναι τόσο παράδοξο για όποιον αφελή πιστεύει ότι υπάρχουν παράδοξα σε τούτον τον κόσμο (Φερνάντο Πεσσόα)