10.8.2011 | 21:26
Ενα απο τα βραδια
Παρακμαζουμε με φτηνα τσιγαρα και αλκοολ στη μπαρα ενος ξεχασμενου μπαρ. Φτιαχνουμε σεναρια φαντασιας και ιστοριες που διηγουνται τα ποτα μεταξυ τους. Κρατας ενα τσιγαρο για να απασχολεις τν εαυτο σου και πινεις αργα την μπυρα σου με το αγχος οτι καποια στιγμη θα τελειωσει και τοτε θα πρΕπει να υποστεις το κενο της αμηχανιας γιατι τα περιθωρια εχουν στενεψει τελευταια κ δεν σε παιρνει να παρεις κ αλλο ποτο. Ο τυπος διπλα σου ειναι μερικα σταδια πιο περα απο σενα κ η επιλογη της συζητησης εχει αρχισει να χανεται απο το τραπεζι. Δεν πτοησαι συνεχιζεις τα σεναρια φαντασιας ωσπου ενας τυπος διπλα σου αρχισει να σου περιγραφει τα αδεια βραδια του .Η βραδια βαραινει με τη γευση του ναργιλε. Ρουφας λαιμαργα τν καπνο ελπιζοντας οτι καποια στιγμη θα σε ζαλισει. Αλλα μουφες δεν κανει τιποτα. Σιγα σιγα το μπαρ παραμορφωνεται κ εσυ αρχιζεις να διαταζεις την φαντασια σου να παρει μερος σε αυτο το παρακμιακο σκηνικο. Φτιαχνεις προσωπα κ καταστασεις που δεν υπαρχουν. Ερωτευεσαι τν τυπο στη γωνια του μπαρ ο οποιος καθεται μονος του και μιλαει στον τοιχο. Καθολου παραξενο αφου αυτο κανεις κ εσυ. Πας να πλησιασεις αλλα ο τυπος ανασκουμπωνεται κ στη θεση του μενει ενα αδειο σκαμπο. Επιστρεφεις στη πραγματικοτητα. Ο ναργιλες εχει αρχισει να σε ζαλιζει. Επιτελους κατι αρχιζει να πηγαινει σωστα. Φθορα βασανιστηκα αργη. Αποφασιζεις να φυγεις. Ανοιγεις την πορτα κ αναπνειεις το οξυγονο.Ξενο πια κ αυτο σου φιανεται παραξενο..