ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν! Καλησπέρα, αρχικά. Έχω σχέση 3 χρόνια με κάποιον άνθρωπο που έχουμε περάσει πολλα ασχημα και πολλα καλα. Τα ασχημα βέβαια ήταν πολυ έντονα ώστε να επηρεάσουν την σχέση μας. Πλέον, στο τώρα, επειδή έχουν αλλάξει και πολλα, εγώ ειμαι η κοπέλα η οποία δεν έχει καθόλου εμπιστοσύνη στο αγόρι της διότι πολλα πράγματα που είδα δεν μαρεσαν, ήταν ύποπτα και περα από την υπομονή μου, αρκετά πιστη, τον έχω πρώτο πάντα και τον στηρίζω, το θέμα μου είναι ότι πολλές φορές με τρελαίνει η όλη σχέση μας γιατί δεν είναι καλή, γιατί αρχικά δεν υπάρχει εμπιστοσύνη λόγω κάποιων πραγμάτων κτλ όποτε πολλές φορές ψάχνω τα πράγματα παρα πολυ και πάντα κάτι βρίσκω δυστυχώς. Δεν λέω απατη, λέω όμως πράγματα που δεν μαρεσουν και με πληγώνουν. Περα από θέματα ζήλιας με ενοχλεί και η αδιαφορία του κάποιες φορές και αρκετά πράγματα αλλά το χειρότερο για εμένα είναι ότι με τρελαίνει κυριολεκτικά όλη η κατάσταση σαν να μην υπάρχει ζωή μετά από αυτόν. Προχθές μου είπε ότι θα χωρίσουμε αν δεν σταματήσω να ζηλεύω και να τον αφήσω στην ησυχία του. Να κανει ο καθένας ότι θέλει και να υπάρχει εμπιστοσύνη. Εγώ λέω ότι θέλω και εγώ μια υγιή σχέση αλλά αν κάποια πράγματα είναι του ματς, δεν μπορώ να τα τρωω εγώ. Μέχρι κάπου φτανει η εμπιστοσύνη. Άραγε μου τα λέει επειδή θέλει να τον αφήσω λάσκα ή όντως νοιάζεται; Φανταστείτε τι γίνεται μέσα στο κεφάλι μου, Ο χαμός!