ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είχα πει ότι δεν θα έγραφα πάλι εξομολόγηση επειδή υπάρχουν και μερικά πολύ αρνητικά vibes σε απαντήσεις ενίοτε, όμως απόψε ήθελα να επικοινωνήσω τις σκέψεις μου κάπου αλλού και όχι σε φίλο μου, δεν θέλω να γίνομαι κουραστική με τις σκέψεις μου.. πριν δύο μήνες γνώρισα ένα παιδί, το οποίο προφανώς στην αρχή ήταν πολύ ψημένο μαζί μου ,ήθελε να κάνουμε σχέση, εγώ δεν ήθελα να βιαστώ και του ειπα να το δουμε πιο ήρεμα και οπου βγεί, έτυχε να γίνει μια χαζομάρα από μέρος του μου ζήτησε να το δούμε πάλι, η απάντηση μου ήταν πως θέλω λίγο χρόνο διότι ήμουν συναισθηματικά λίγο μπερδεμένη και δεν ήθελα να τον ταλαιπωρήσω δεν ένιωθα κάτι τόσο έντονο μαζί του όπως εκείνος ένιωθε με εμένα μάλλον, χάθηκε για λίγο καιρό ( να πω εδώ πως δεν περνάει πολύ καλά τελευταία επειδή έχουν γινει καποια πραγματα στη ζωή του που τον εχουν επηρεάσει αρνητικά και ειναι αρκετα σοβαρά, νιώθει οτι εχει πιάσει πάτο και απομακρύνεται ) τέλος πάντων μιλήσαμε μετά απο λίγες εβδομάδες απουσίας και καταλήξαμε να κανουμε την αρχή της σχέσης, εκείνος όμως ένιωθα ότι δεν ήταν καλά και με προβλημάτισε, προσπάθησα να τον βοηθήσω λίγο να δει τα πράγματα αλλιως ομως εκεινος δεν φάνηκε τελικά ότι μπορουσε να ανταποκριθεί, ένα πρωί θύμωσα...έχω περάσει άσχημα από μια προηγουμενη σχεση μου και φοβόμουν πως δεν με υπολογίζει έτσι τσακωθήκαμε.. δεν μου απάντησε ποτε στα τελευταια μηνύματα... αυριο κλείνει μήνα ολο αυτο.... με στενοχωρεί δεν το κρύβω, μου ειναι δυσκολο, ένιωθα ότι ήταν αμοιβαίο το μεταξύ μας, σίγουρα έχετε αισθανθεί με καποιον/ καποια αυτή την ασφάλεια, που στους μεγάλους έρωτες ποτε δεν νιώθεις όμως ξέρεις πως ειναι άτομο που θα τρυπώσει στην καρδιά σου και να βγει κατι ομορφο... δεν θα μάθω ποτέ τελικά... μάλλον έσκασε η φούσκα, κριμά..