ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι εδώ και 1.5 χρόνο με έναν άντρα 22 χρόνια μεγαλύτερο μου. Δεν είμαι κοριτσάκι. Στα 34 ξερω πολύ καλά τι χρειάζομαι για να είμαι καλά. Είμαι πολύ καλά μαζί του. Νομίζω το ίδιο κι αυτός. Πάμε στο πρόβλημα.Στην αρχή ήταν όλο δωράκια, εκδρομές, εκπλήξεις κλπ. Θεώρησα ότι αυτά ειναι στα πλαίσια του ενθουσιασμού. Ανταπέδιδα όσο μπορούσα. Δεν έχουμε την ιδια οικονομική κατάσταση. Εγω δουλεύω για τον βασικό κια αυτός έχει δυο επικερδής επιχειρήσεις. Πέρασαν οι μήνες και κάποια στιγμή του εξήγησα ότι δε χρειάζονται ολα αυτά, οτι δεν τον θελω για τα δώρα και τα ταξιδάκια και εν τέλει οτι έρχομαι σε δύσκολη θέση που δε μπορώ να ανταποδώσω. Και αν τυχόν νιώθει την παραμικρή ανασφάλεια, οτι είμαι καλά μαζί του και δε σκοπεύω να πάω πουθενά. Το κατανόησε, το σεβάστηκε και τα περιόρισε στο ελάχιστο.Πριν λίγο καιρό μου έκανε πρόταση γάμου την οποία προφανώς δέχτηκα. Από εκείνη τη μέρα η κατάσταση έχει ξεφύγει. Μου παραχώρησε ένα από τα αυτοκίνητα του, προσέλαβε οικιακή βοηθώ για να μην κουράζομαι, μου διευκρίνισε οτι αν θέλω μπορώ να σταματήσω να δουλεύω ή αν θέλω να δουλέψω κοντά του ή αν επιμένω να είμαι ανεξάρτητη δεν έχει αντίρρηση. Κανονίζει διακοπές που ούτε καν ειχα ονειρευτεί. Α! Το δαχτυλίδι της πρότασης πρέπει να αξίζει όσο το δικό μου αυτοκίνητο!Του θύμισα την κουβέντα μας και μου ειπε οτι πλέον είμαστε οικογένεια. Ο,τι είναι δικό του είναι και δικό μου. Να χαλαρώσω επιτέλους και να μοιραστώ πραγματικά τη ζωή μου μαζί του.Μου είπε οτι εκτιμά την ανεξαρτησία και την υπερηφάνεια μου και πόσο ξεχωριστή είμαι. Όσο για την ανταποδωση να μην ανησυχώ, ανταποδίδω και με το παραπάνω με την αγάπη μου. Το αυτοκίνητο δεν το δέχτηκα μια χαρά είναι και το δικό μου. Εννοείται ότι θα συνεχίσω να δουλεύω και οχι ως αφεντικό. Την οικιακή βοηθό όμως λεω να την κρατήσουμε...Φοβάμαι οτι η πολυτέλεια και οι ανέσεις θα με αλλοτριώσουν, θα με κάνουν πιο ράθυμη ή μπορεί να την ψωνίσω. Θα προσπαθήσω να χαλαρώσω λίγο γιατί ίσως όπως λέει και ο ίδιος να δημιουργώ προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν.