ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
13.11.2018 | 16:15

Ένα όνειρο..

Εχθές είδα ένα όνειρο, πολυ ζωντανό. Είδα πως ήμασταν στο εξωχικο σου.. πολλές αναμνήσεις εκεί, γεμάτα καλοκαίρια. Ήμασταν χωρισμένοι, όπως και τώρα, εσυ μου φώναζες, δεν θυμάμαι καλα. Εγώ ακουμπούσα το κρεβάτι που είχαμε περάσει τόσα μαζί και έκλαιγα, μετά πήγα σε αλλά έπιπλα του σπιτιού και έκλαιγα με λυγμούς. Κοιτούσα δεξιά και αριστερά το μέρος που καποτε περνούσαμε τα καλοκαιρια μας. Ακόμα μπορούσα να μας δω στο στενάκι εξω από το σπίτι να πηγαίνουμε στην θάλασσα, ή να γυρνάμε αργα το βράδυ και να γελάμε. Ακόμα μπορούσα να ακούσω το γέλιο μας. Είχα κάτσει εκεί μια στιγμή, να κοιτάω εκείνο το στενάκι. Και εσυ ήσουν ακόμα πίσω μου να μιλάς και να φωνάζεις, μα εγώ δεν σε ακουγα γιατί τα έβλεπα όπως παλιά, όμορφα, απλα προχωρούσα. Και βγηκα στην αυλή, που τρώγαμε πρωινό και παίζαμε και κρυφτό μερικές φορές σαν μικρά παιδιά. Εκείνη τη στιγμή είδα την μικρή σου αδερφή, ποσο την αγαπούσα. Και εκείνη κάθε φορά που με έβλεπε έτρεχε και φώναζε το όνομα μου. Και έτρεξα να της χαϊδέψω το μάγουλο, γιατί μου είχε λείψει πολυ, και θυμήθηκα πάλι εκείνα τα πρωινά σπίτι σου που καθόμασταν και οι τρεις και τρώγαμε πρωινό, και μετά παίζαμε επιτραπέζια. Και κοίταξα άλλη μια φορά τον χώρο και μετά ξύπνησα. Και να σας πω κάτι; Εμένα μου λειπουν πολυ ολα αυτά. Και δεν μπορώ να καταλαβω πως έγινε αυτός ο άνθρωπος ξένος πάλι. Θυμώνω γιατί δεν μπορώ να κανω κάτι για αυτό, γιατί προδώθηκα από αυτόν τον άνθρωπο και δεν μπορεί να αλλάξει. Ούτε αυτός μπορεί να νιώσει όπως νιώθω ούτε τίποτα. Θα ήθελα πολυ να γυρνούσε ο χρόνος πίσω να τα ζούσα για δεύτερη φορά. Μου λειπουν πολυ ολα αυτά, και αυτός, και το λυπητερό είναι ότι δεν θα ξανά υπάρξουν ούτε αυτές ούτε καινούργιες στιγμές μας. Κοιτώντας στο σήμερα όμως, απορώ πως αυτός ο άνθρωπος που αγαπησα δεν τα είδε ολα τόσο όμορφα ώστε να κρατήσουν λίγο παραπάνω, πως αυτός ο άνθρωπος που με είχε αγκαλιά εκείνα τα βραδια μεταμορφώθηκε σε κάποιον που έπαιξε μαζί μου και με πλήγωσε. Εγώ όμως θα θυμάμαι αυτές τις όμορφες στιγμές, και ας πέρασα πολλα εξαιτίας σου, δεν μπορώ να σε μισήσω, εγώ που σε αγαπησα τόσο πολυ. Ελπίζω να είσαι καλα, και καποτε να βρεθούμε και να τα συζητάμε γελώντας και οχι κλαίγοντας.
0
 
 
 
 
Scroll to top icon