ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και εκεί που τα είχα βάλει ολα σε μια σειρά, εμφανιστηκες εσύ και μου τα κατεστρεψες..οχι,δεν το έκανες εσκεμμένα.. Μάλλον εγώ εμφανίστηκα ξαφνικα αυτή τη φορά.. Θα μου πεις εγώ το ήξερα; Ίδια καφετέρια.. Ένα χρονο ακριβώς πριν ίσως πίναμε καφέ εκει..ηταν η αγαπημένη μας. Γιατί εκεί βγήκαμε πρωτη φορά. Και τωρα τόσους μηνες μετά,καθομασταν σε διαφορετικά τραπέζια..με ειδες.Και εγώ σε είδα που με ειδες.Ηταν εκείνη η στιγμη που φυσουσα τον καπνό απο το χιλιοστό τσιγάρο που έκανα στη σκέψη σου. Γαμωτο. Ποσα τσιγάρα εκανα για σένα...Δεν σε κοιτουσα αλλα κατάλαβα οτι για μια στιγμη παγωσες που με ειδες να καπνιζω..εγώ.. Εγώ που το σιχαινομουν..πέρασε καιρός ε; Αλλαξα...Πέρασα πολλά, εστρωσα τη ζωη μου και προχώρησα..εσύ δε ξέρω, δεν με ένοιαξε..Σε μίσησα..Ακόμα σε μισώ..Δε θα σου συγχωρησω ποτε αυτό που έκανες..πονεσα που με απατησες..και τώρα πια δε στεναχωριεμαι που έφυγες, ουτε που ξέρω οτι το μετανιωσες.. Στεναχωριεμαι που προσπαθώ να χτίσω στα συντρίμμια μου..που οπου και να πάω με κυνηγούν αυτές οι λιγες ωραίες στιγμές που ζησαμε..εκείνες που εσύ ξεχασες τόσο εύκολα...άλλο ενα τσιγάρο για σένα..το υπόσχομαι, αυτή τη φορα το τελευταίο..