ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου αρεσει καποιος που εχει σχεση, αλλα κ κεινος δειχνει εντονο ενδιαφερον για μενα, μονο οταν ειναι απουσα η κοπελα του βεβαια. Πισω απ την πλατη της με πειραζει συνεχεια, με ειρωνευεται, με αγκαλιαζει, με αγγιζει στη μεση, στο λαιμο, μου χαιδευει τα μαλλια κλπ. Κ φυσικα οταν ειναι μπροστα η κοπελα του, κανει σαν να μη συμβαινει τιποτα. Αλλα ακομα κ τοτε, μπορει να βρει αφορμη καποια στιγμη που δεν θα κοιταει η κοπελα του για να με πειραξει. Στην αρχη απολαμβανα την προσοχη του, κ ισως αθελα μου να του ειχα δωσει θαρρος, γιατι γελαγα με τα πειραγματα του κ ανταπεδιδα(νταξει, βεβαια το ιδιο κανω κ στα πειραγματα ολων των φιλων μου κ αυτος το ξερει αυτο, γιατι εχει δει πως ειμαι με αλλους φιλους μου, οποτε δεν σημαινει πως σωνει κ καλα γουσταρω καποιον, επειδη αντιδρω στα πειραγματα του). Πλεον ομως εχω εκνευριστει με τη συμπεριφορα του κ ο,τι κ αν κανει, αδιαφορω. Ακομα κ οταν πλησιαζει πολυ κοντα μου, προφανως για να με αιφνιδιασει κ να κοψει αντιδραση, εγω απομακρυνομαι διακριτικα, για να τον αποφυγω. Θεωρω απαραδεκτη τη συμπεριφορα του. Κοροιδευει κ την κοπελα του κ εμενα. Δεν γινεται εμενα να μου δινει ελπιδες, ενω ξερω πολυ καλα οτι δεν υπαρχει καμια περιπτωση να χωρισει για χαρη μου. Ασε με στην ησυχια μου, εφοσον δεν μπορεις να μου υποσχεθεις τιποτα.Δεν μπορω να δεχτω οτι ενας ανθρωπος παιζει ετσι με τα συναισθηματα μου, απλα για να ανεβαζει την αυτοπεποιθηση του. Θελω μια μερα να παω μπροστα στα μουτρα του κ να του πω κοφ' το αυτο που κανεις. Αλλα θα με βγαλει τρελη, θα μου πει οτι τα βγαλα απ το κεφαλι μου ολα κ οτι αυτος ειναι απλα φιλικος. Κ τι νομιζει δηλαδη οτι θα πετυχει μ αυτο που κανει? Οτι θα τον ερωτευτω? Να ερωτευτω εναν ανθρωπο που φερεται τοσο ασχημα σε εναν ανθρωπο που υποτιθεται αγαπαει(την κοπελα του)? Γιατι ασε με εμενα, εγω πες δεν του ειμαι τιποτα. Αλλα η κοπελα του? Εχουν περασει τοσα κ υποτιθεται την αγαπαει, αλλα η αγαπη περιεχει κ την ειλικρινεια. Κ αυτος δεν ειναι ειλικρινης μαζι της, ουτε καν με τον εαυτο του. Ωρες ωρες με τοσο εντονο ενδιαφερον που δειχνει για μενα λεω "λες ρε παιδι μου να εχει τσιμπηθει τοσο πολυ μαζι μου κ να μην μπορει να συγκρατηθει, γι αυτο κ ειναι τοσο εκδηλωτικος απεναντι μου?". Αλλα μετα προσγειωνομαι κ λεω "οχι, ειναι απλα ενας ακομα μαλακας που θελει να παιξει". Δεν ξερω τι να πω, μηπως υπαρχει καποιος αλλος λογος που τα κανει ολα αυτα, περα απ το οτι του αρεσει να παιρνει επιβεβαιωση? Δεν μπορω να σκεφτω κατι αλλο.Μπορει σε αλλες κοπελες να αρεσει να τους δειχνει προσοχη καποιος που ειναι δεσμευμενος, αλλα εγω αργα ή γρηγορα ξενερωνω. Γιατι φανταζομαι πως θα ενιωθα αν ημουν στη θεση της κοπελας του. Αν δεν σεβεσαι την κοπελα σου, με την οποια ειστε τοσα χρονια μαζι, δεν μπορω να σχηματισω καλη γνωμη για σενα, κ φυσικα δεν μπορω να νιωσω τιποτα εντονοτερο για σενα απο μια απλη ελξη, γιατι με ενοχλει η υποκρισια σου.Κριμα, γιατι νομιζα οτι ετσι φερονται μονο οι ωραιοπαθεις κ οι κουκλοι, αλλα τελικα ολοι κανουν τα ιδια. Μπορει να εισαι εξυπνος και να δινεις την αισθηση του σοβαρου, αλλα εισαι σαν ολους τους αλλους. Περαστικα.