ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.11.2014 | 03:26

ένας ακόμη είμαι

Καλησπέρα,θα ήθελα να σας πώ και γώ με τη σειρά μου την ιστορία μου.Είμαι και γώ ένας από αυτούς που κουράστηκαν να είναι μόνοι τους.Είμαι 29 ετών και ενώ δεν μου λείπει κάτι ειλικρινά,στην ζωή μου έχω κάνει δυο μόλις σχέσεις,ο θεός,ο αλλάχ όπου πιστεύετε τέλος πάντων,να τις κάνει σοβαρές..Η πρώτη ήταν όσο ήμουν μαθητής λυκείου και η δεύτερη στα 27 μου.Με λίγα λόγια ξέρω πολύ καλά τι θα πεί να κοιμάσαι μόνος σου σχεδον μια (μικρή έστω) ζωή.Πότε μου δεν φέρθηκα άσχημα σε άνθρωπο πόσο μάλλον σε κάποια από αυτές που περάσαν απ'τη ζωή μου,αντιθέτως δεν είχα και την καλύτερη μεταχείρηση πάντα.Δεν είναι αυτο το παράπονο μου και ας έρχονται στιγμές που το παίρνω απόφαση οτι θα μείνω μονος μου στον κόσμο.Φίλους πραγματικούς δεν έχω εδώ και χρόνια,τους αληθινούς τους παράτησα μόνος μου και όσο συνεχίζουν και περνούν τα χρόνια βλέπω οτι η ανθρώπινη μου ανάγκη να είμαι με κάποια μεταλλάσεται σε ανάγκη για βοήθεια να αλλάξει η ζωή μου.Αυτό λοιπόν είναι το παράποωνο μου,δεν θέλω βοήθεια,να αγαπήσω και να αγαπηθώ είναι όσα ζήτησα.Θα μπορούσα να γράφω για μέρες,δεν έχω μιλήσει σε κάνεναν ποτέ για το τι ζώ και όλη βλέπουν τη ζωή μου νορμαλ..η μοναξία που είμαστε φίλοι πλέον τα έχει ακούσει πολλές φορές,γι'αυτό και γώ σας ζητάω να με ανεχθείτε λίγο ακόμη.Σήμερα ήθελα να ξεσπάσω και να μιλήσω σε κάποιον για την απόρριψη που ένιωσα πρίν λίγες ώρες,τούλαχιστον θα γελάσετε με την πάρτη μου.Πρίν λίγο λοιπόν παιδία με απέρριψαν με τα ομορφότερα λόγια ή ψέματα (του τύπου είσαι οτι καλύτερο μου έχει συμβεί άλλα δεν σου αξίζω,βρες μια άλλη).Το αστέιο είναι οτι η εν λόγω δεσποινίδα δεν είναι καν Ελληνίδα,αλλα ουτε είχαμε ειδω8εί ποτέ,γνωριμία μεσω internet όπως καταλάβατε.Τόσο απελπισμένος ήμουν και είμαι που ερωτεύθηκα κάποια που μου έδωσε λίγο παραπάνω σημασία και ας μην είχα ακόυσει ούτε τη φώνη της.Τρελός δεν είμαι για να αφεθώ και να επιμένω άνευ λόγου,ανταποκρινόταν σε όλα και είχαμε αρχίσει να κάνουμε πιο μακρυνές σκέψεις.Σήμερα με τα πόλλα ολα τελείωσαν και γυρνάει στον πρώην άνδρα της (που τον είχε χωρίσει γιατι την κεράτωσε xD ).Και να'μαι λοιπόν εδώ να κλαψούριζω και να ταλαντέυομαι για το αν μου είπε την αλήθεια η αν δεν με πίστεψε πότε,αν πρέπει αύριο να πάω στην Τιφλίδα και να την βρώ η να την ξεχάσω σαν κάποια από αύτες που πέρασαν φευγαλέα,αν πρέπει να αποδεχτώ τη μοίρα μου ή να συνεχίσω να ελπίζω.Είναι πολύ άσχημο όταν αγαπάς κάποιον και όλη αυτή η αγάπη να πηγαίνει χαμένη,αλλα πιστέψτε με είναι πολύ χειρότερο να θέλεις να αγαπήσεις και να μην βρίσκεις ανταπόκριση πουθενά,ουτε στο internet.. =)Αντε καληνύχτες =)
 
 
 
 
Scroll to top icon