ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.8.2012 | 03:04

Ένας "έρωτας" που τελείωσε...

Γνωρίζω αυτό το παιδί τα τελευταία 2,5 χρόνια και είμαι κολλημένη μαζί του τα 2 από αυτά περίπου! Φαινόταν το καλύτερο και πιο γλυκό παιδί του κόσμου (σ.σ. μην εμπιστεύεσαι τις πρώτες εντυπώσεις... ΠΟΤΕ!)! Δεν είναι ο τέλειος που θέλουν οι περισσότερες, αθλητικός, έξυπνος, κούκλος! Είναι αδέξιος, λίγο χαζός και γελάει σαν παιδάκι! Σε μένα φαίνοταν τέλειος! Είμαστε στο ίδιο τμήμα και στο ίδιο φροντιστήριο, είμαστε ακόμα και στην ίδια παρέα και έχουμε γίνει πλέον φίλοι! Ένα χρόνο πριν λοιπόν, και ενώ οι φίλοι μας, βασιζόμενοι σε αυτά που έβλεπαν, πίστευαν ότι και αυτός ένιωθε το ίδιο, μία φίλη μου του μίλησε για μένα! Η απάντησή του ήταν "Δεν ξέρω...Είμαι και με κάποια άλλη τώρα! (σ.σ. ένα βλήμα που τον χρησιμοποιούσε για να ζηλέψει ο πρώην της!) Μπορεί κάποια στιγμή στο μέλλον." Ζήτησε από τη φίλη μου όμως να μη μου το πει, για να μη χαλάσει η φιλία μας και έτσι έκανα πως δεν το ήξερα! Αυτός όμως άλλαξε! Πήρε ως δεδομένο αυτή την κατάσταση. Προσπαθούσε με κάθε ευκαιρία να με μειώσει και να με κάνει να νιώσω άσχημα. Επί ενάμιση χρόνο τον άκουγα να μιλάει για όλες όσες ήθελε και τον βοηθούσα στα προβλήματά του σαν βλάκας, ελπίζοντας! Εν τω μεταξύ έκανα μία σχέση που κράτησε λίγο! Πίστευα σαν βλήμα κι εγώ πως αν είμαι με άλλον δεν θα έκανε ποτέ κίνηση. Τώρα, 2,5 χρόνια μετά τον ξεπέρασα! Ένα βράδυ σκέφτηκα τις "στιγμές" μας! Παρόλο που μπορεί να υπήρχαν και όμορφες, δεν μου ήρθε καμία τέτοια στο μυαλό! Έκλαψα πολύ εκείνο το βράδυ! Δεν μ'αρέσει να κλαίω, ούτε το κάνω συχνά, σπάνια θα έλεγα, αλλά πραγματικά, δεν μπορούσα να κρατηθώ! Το επόμενο πρωί (12.08.12) σηκώθηκα χαρούμενη! Ένα βάρος είχε φύγει από πάνω μου! Μπορεί να ήταν το κλάμα, μπορεί κι οι αναμνήσεις, το μόνο που ήξερα σίγουρα ήταν πως τον είχα ξεπεράσει! Χθες, και αφού έμαθε ότι μου "τελείωσε", μου έστειλε ότι είναι κολλημένος μαζί μου και θέλει να βγούμε! Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΗΤΑΝ, ΟΧΙ! Δεν ήταν λόγο εγωισμού! Απλά δεν ήθελα πλέον, αφού κατάλαβα τι σκατοχαρακτήρας είναι! Πραγματικά μου είχε τελειώσει! "Εκτίμησε ό,τι έχεις, πριν πάψεις να το έχεις!" δεν λένε?! Cliche, αλλά ωραίο! :)ΥΓ: Σκεφτόμουν να του κάψω το παπάκι...Χάρη θα του έκανα έτσι όπως είναι, αλλά μπα...Να πάρει και τα λεφτά από την ασφάλεια?! Αμ δε!
 
 
 
 
Scroll to top icon