22.2.2013 | 10:29
Ένας χρόνος παρά κάτι...
και ξαναβρήκα τον εαυτό μου!!Να βγαίνεις από μια σχέση 5 χρόνων, χωρίς φίλους, γεμάτος/η ανασφάλειες και φόβους, και έναν μόνιμο κίνδυνο πισωγυρίσματος λόγω της συνήθειας.. Πέρασα διάφορα στάδια, απογοήτευση, μανία να βρω άμεσα κάτι καινούριο, κρίσεις μοναξιάς και αναμνήσεων κλπ.. Έπιασα πάτο και έμεινα εκεί για αρκετούς μήνες.. Μέσα σε αυτούς τους μήνες όμως, γνώρισα νέους ανθρώπους, καλούς φίλους, έγινα πιο δυνατή, έγινα πιο δεκτική, απέρριψα καταστάσεις, έκανα απανωτά λάθη και σωστές κινήσεις, αλλά τελικά βρήκα αυτό που έψαχνα.. τον εαυτό μου! Έγινα αυτό που πάντα ήμουν! Βρήκα την ηρεμία μου(δεν ακούω πια τις σκέψεις έξω από το κεφάλι μου), την χαμένη μου κοινωνικότητα.. Είναι δύσκολο να χάνεις τη σιγουριά σου.. Όμως είναι ακόμα πιο δύσκολο να συνεχίζεις κάτι απλά γιατί πρέπει.. Είναι ωραίο να είσαι σε μια όμορφη σχέση.. αλλά είναι ωραιότερο να είσαι μόνος σου, να το αποδέχεσαι, να κάνεις πράγματα που σε γεμίζουν και να περνάς όμορφα.. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι όλα φτιάχνουν κάποια στιγμή.. Όσο και να μην ήθελα να το πιστέψω.. Φτιάχνουν! Αργά ή γρήγορα.. Το θέμα είναι να δει ο καθένας τι κρύβει μέσα του, τα θέλω του και να παλέψει όχι για την πάρτη του.. αλλά για το χαμόγελο του! Καλημέρα! :) -μ