9.4.2019 | 17:57
Ένας κόμπος η χαρά μου ξανά...
Μετά από ένα διάστημα συνειδητής και επιλεκτικής προσωπικής ζωής λόγω ενός δύσκολου χωρισμού μακροχρόνιας σχέσης , ερωτεύτηκα ξανά..Μια κοπέλα διαφορετική από εμένα σε κάποια πράγματα αλλά τι σημασία έχει αυτό..Βγήκαμε ένα βράδυ και μετά από καιρό ένιωσα να διασκεδάζω , να περνάω όμορφα , να έχω έναν άνθρωπο να με κοιτά με δυό όμορφα μάτια και να μου χαμογελά και μέσα σε όλα αυτά φιληθήκαμε παθιασμένα κι ας ήμασταν σε δημόσιο χώρο γιατί ζούμε και σε επαρχία που όπως και να έχει σχολιάζονται κάποια πράγματα , αλλά και πάλι ποιος νοιάζεται έτσι..Κι αν μου άρεσε μια η κοπέλα αυτή μετά από όλα αυτά ο έρωτας με χτύπησε κατακούτελα...Ένιωσα πως το σύμπαν μου επιστρέφει αυτά που μου χρωστάει..Δυστυχώς όμως και η ίδια μετά από λίγες μέρες μου είπε πως δεν νιώθει πως θέλει να προχωρήσει όλο αυτό μεταξύ μας , ότι είμαι πολύ καλό παιδί και σωστός απέναντι της αλλά δεν και πως από την αρχή ήμουν δοτικός άνθρωπος και δεν θα έπρεπε να είμαι και κάτι τέτοιες "δικαιολογίες"...Κόπηκε η επαφή μας για κάποιες μέρες αλλά της έστειλα ξανά και μιλήσαμε πάλι αλλά και πάλι την επόμενη μου έστειλε ένα μήνυμα πως να μην παρεξηγήσω ότι μιλήσαμε και ότι ισχύουν όσα έχει πει και να μην περιμένω κάτι άλλο..Επειδή αυτό έγινε κ άλλες φορές στο ενδιάμεσο και επειδή μέσα από μηνύματα δεν βγαίνει άκρη της είπα ότι δεν παρεξήγησα κ έκλεισα την κουβέντα εκεί...Οι φίλοι μου λένε εντάξει έκανες ότι μπορούσες να κάνεις άστο πια και τα σχετικά..Αν πω όμως ότι είμαι καλά θα πω ψέμματα , όλα αυτά κόμπος στο στομάχι μόνιμα , μια διάθεση χάλια και εκείνη απούσα...Σκέφτομαι ότι θα καταλήξω μόνος σε αυτή την ζωή τελικά και θα παρηγορούμαι μέσα από τις ζωές των κοντινών μου ανθρώπων με παιδιά ανίψια κλπ...Ακούω γνώμες...
0