ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ένας βρέθηκε να μου αρέσει, κι αυτός είναι καθηγητής μου... ή τουλάχιστον ήταν καθηγητής μου. τώρα που τελείωσα το σχολείο δεν τον έχω δει καθόλου, εκτός από μια φορά που βγήκαμε μια παρέα κοριτσιών μαζί με αυτόν, ένα καθηγητή-μάλαμα και μια υπέροχη καθηγήτρια! όσο είχαμε τα μαθήματα μαζί του τον έβλεπα συχνότατα! τι ωραίες μέρες... ερχόταν στο σχολείο μας 2 μέρες τη βδομάδα, δευτέρα και παρασκευή. ευτυχώς, και τις 2 μέρες τον είχαμε. το καλύτερο ήταν πως τις δευτέρες τον είχαν βάλει εφημερία στον όροφο μου και τις παρασκευές στο προαύλιο. κι εγώ από πίσω του.... τι κάνετε κύριε, είστε καλά κύριε;! κι αυτός πάντα μου χαμογελούσε γιατί με συμπαθούσε. και στο facebook μιλούσαμε σχεδόν καθημερινά για χάρη μιας εργασίας. δεν ήταν (ούτε είναι) αυτό που θα λέγαμε μανάρι! αλλά με τράβηξε ο τρόπος που με έλεγε ''γλυκιά του'', η καλοσύνη που μου έδειχνε, ο τρόπος που σκεφτόταν τη ζωή και το πως μας το μετέδιδε! σ' αυτόν αφιερώνω τις καλύτερες και τις χειρότερες μέρες των εβδομάδων.... τις δευτέρες και τις παρασκευές! δεν ξέρω αν θα βρω κάποιον να τον αντικαταστήσει στο μυαλό μου. ελπίζω μόνο μια μέρα να μην με πονάει τόσο το ότι δεν του είπα ''ρε φίλε, σε γουστάρω''! θα 'λεγα κι άλλα για αυτόν αλλά τα μάτια μου είναι πολύ θολά από τα κλάματα... οπότε ''ρε φίλε, σε γουστάρω''!