Η ξεγνοιασιά δεν επιστρέφει...κι εγώ την αναπολώ ενίοτε...αντικαθίσταται όμως,από εμπειρίες που αξίζουν όσο τίποτα..Ο τότε εαυτός μας δεν μπορεί να ξέρει τι ζήσαμε στα χρόνια που μεσολάβησαν,γι'αυτό ας μην κρίνει αυστηρά...προτιμώ το παρόν,με ό,τι αυτό συνεπάγεται...Κι ας χαμογελάω διάπλατα κάθε φορά που ακούω New Kids On The Block!(είμαι λιγουλάκι μεγαλύτερή σου και είχα αδυναμία σε άλλο boy band!)
7.7.2016 | 15:03
Ενδομυχα προσκολλημενη στο παρελθον
Νομιζω πως καταβαθος μου λείπουν οι χαλαρες εποχες 2000-2004.Μου αρεσε η ενεργεια που ειχα τοτε, τα ονειρα για το μελλον, η ξενη ποπ μουσικη, τα lipgloss και τα τζιν καμπάνα...Μου αρεσαν τα κινητα που χτυπουσαν μονο απο μηνυματακια των φλερτ μας και των κολλητων μας και οχι απο τη καθε σαχλη ειδοποιηση. Μου αρεσε που ζουσαμε τη καθε στιγμη πραγματικά και όχι εικονικά. Μου αρεσε που αγοραζαμε 2-3 περιοδικα το μηνα...Μου αρεσε που τα πράγματα δεν ηταν fake, με facebook κ Insta για να δειχνομαστε. Τα πράγματα ηταν απλα. Παμε εκει, περναμε καλα ΓΙΑ ΕΜΑΣ...!Μου αρεσε που ημουν φρεσκια με προοπτικη βελτιωσης...Σιγουρα ο τοτε εαυτος μου θα ξενερωνε αν εβλεπε πώς ειναι τα πράγματα σημερα.Σιγουρα πριν 12-15 χρονια δεν θα περιμενα οτι καποια στιγμή στο μελλον θα ημουν ξαπλωμενη με αμανικο μπλουζακι των Ολυμπιακων αγωνων του 2004 και ακουγοντας Backstreet Boys αναπολώντας τη χαμενη ξεγνοιασιά.Σ.Σ.
12
