ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πηρα το εναυσμα να μιλησω για προσωπικα βιωματα ενδοιοικογενειακης βιας απο την κοπελα που εχει αντιστοιχο προβλημα η φιλη της.Εχω μεγαλωσει σε ενα περιβαλλον με μια μητερα εργαζομενη σε υψηλοβαθμη θεση κι εναν πατερα με ενα επαγγελμα που του απεφερε εναν αξιοσεβαστο μισθο. Η ενδοοικογενειακη βια υπαρχει σε ολα τα οινωνικα στρωματα.Εχω γλυτωσει τη μητερα μου απο τα χερια του πατερα μου παρα πολλες φορες οπως επισης εχω προσπαθησει να προσφερω την αμυνα μου μεσω της αδρανειας μου.Οταν ημουν 8 χρονων ηταν η πρωτη φορα που μαζεψα ολη μου την ψυχικη δυναμη και επειτα απο τοσα αγρυπνα βραδια που δεν μπορουσα να αποκοιμηθω απο τον ηχο του δερματος που χτυπαει δερμα-αυτος ο αρρωστος ηχος,ναι-και απο τη χαμηλομενη μεν φωνη του πατερα μου,μπασα δε να ξεστομιζει τις απιστευτες υβρεις,οπως σας το λεω εγινε:ΜΠΟΥΚΑΡΑ στο υπνοδωματιο τους και βλεπω τη μητερα μου με σκισμενη μπλουζα,μπρουμυτα και εκεινον απο πανω της να ετοιμαζεται για τον επομενο αρρωστο ηχο που προανεφερα.Και τον αρπαζω απο τα μουτρα και του φωναζω"τι κανεις?"και η μαμα μου να λεει πως ηταν ατυχημα και πως δεν ηταν τιποτα.Ε λοιπον ηταν πολλα περισσοτερα και εξακολουθησαν να ειναι για πολλα χρονια. Εμενα τα παιδικα μου χρονια, δεν ειχαν υπνο ησυχο,με τη μαμα να μου λεει παραμυθακια και να αποκοιμιεμαι.Εμενα η μαμα μου μου ελεγε παραμυθακια κι εγω εμενα ξαγρυπνη για να καταλαβαινω τη διαθεση του οταν πια μενανε μονοι τους ουτως ωστε οταν θα πηγαιναν για υπνο να εβρισκα αναλογα με την περισταση λογους"αϋπνιας".Τη μια ειχα παγωμενα ποδαρακια και επρεπε να ερθει η μαμα να μου τα τριψει.Την αλλη εβλεπα μια σκια στην πορτα κι επρεπε να βρει η μαμα μου το καταλληλο σημειο που δεν εκανε τη συγκεκριμενη σκια.Την αλλη ειχα πονοκοιλο κι επρεπε να μου κανει γαλα.Κι ολα αυτα με την ελπιδα να τον παρει ο υπνος και εγω να εχω καταφερει να τη γλυτωσω απο τα χερια του. Καθολου παραδοξως,οι γονεις μου ειναι ακομα μαζι.Κι οσοι εχουν βιωσει βια στο σπιτι καταλαβαινουν γιατι τονιζω πως δεν ειναι παραδοξο.Πλεον,ειμαι πολυ ανοιχτη στο να το συζητω σαν κατι που με διαμορφωσε,για να φτασω ομως στο σημειο αυτο περασα πολλες ωρες ασχημες,αρκετες συνεδριες σε ψυχολογο και αρκετες ωρες ψαχνοντας και επαναπροσδιοριζοντας τον εαυτο μου. Σα συμβουλη,σαν αποφθεγμα,δεν ξερω πως να το θεσω(καπου το ακουσα),στην κοπελα με την εξομολογηση εχω να πω το εξης: Ο μονος τροπος για να ριξεις μια γυναικα,ειναι να θελει εκεινη.Ε ακριβως το ιδιο ισχυει και για το χωρισμο.