Άκου λοιπόν και μιαν άλλη οπτική...
Γεννιόμαστε στα 80'ς, μια σούπερ παρδαλή εποχή που όλα επιτρέπονται και μεγαλώνουμε στα 90'ς, επίσης παρδαληλή εποχή αλλά πιο συγκρατημένη. Η μουσική συνεχίζει να ανθίζει, νέα ρεύματα γεννιούνται συνεχώς, μαθαίνουμε τους Prodigy (μεγάλο κεφάλαιο της δεκαετίας) ενώ το ραδιόφωνο μας βομβαρδίζει με ό,τι σκουπίδι υπάρχει στην ελληνική δισκογραφία (και μιλάμε για πολύ σκουπίδι), ανακαλύπτουμε αυτό που θα λέγαμε σήμερα trash tv και γελάμε με όλες αυτές τι πρωτόγνωρες περιπτώσεις καλεσμένων, οι παρουσιαστές και παρουσιάστριες γίνονται πρότυπο για μια μεγάλη μερίδα κόσμου, οι συνήθειες του παλιού σωστού ΠΑΣΟΚ ακόμα καλά κρατούν και περιμένουμε να έρθει το μιλλενιουμ να δούμε τι ακριβώς θα συμβεί τελικά στην αλλαγή της χιλιετίας :p
Μπαίνει το 2000, δε συνέβη τίποτα τελικά, κόντρα σε όλες τις συνομωσίες της εποχής. Η μουσική έχει γεμίσει σκουπίδια εντός και εκτός Ελλάδος, ψάχνοντας τα διαμάντια μέσα στη σωρό. Το ραδιόφωνο το ίδιο, η τηλεόραση το ίδιο. Αλλά ευτυχώς ήρθε το ιντερνέτ (όχι όπως το ξέρεις σήμερα, αλλά σε πρωτόγονη μορφή) και φαίνεται ότι κάποιες συνήθειες αλλάζουν. Η χώρα είναι στην καλύτερη της φάση, έρχονται ολυμπιακοί αγώνες, γίνονται έργα παντού και όλα μυρίζουν πρόοδο. Εσύ έχεις ενηλικιωθεί πια και είναι καιρός για σπουδές. Εξελίσσονται τα πράγματα, εξελίσσεσαι κι εσύ.
Και όταν τελειώνει η δεκαετία των 00'ς και τελειώνεις με τις σπουδές σου και είσαι έτοιμος να βγεις στην κοινωνία με σπουδές στην πλάτη σου, έχεις μεγαλώσει με εικόνες ΠΑΣΟΚ ξαναλέω και με τις ευλογίες του κράτους για "επενδύσεις και πρόοδο"... Έρχεται μετωπική σύγκρουση τελικά με ένα μεγάλο τοίχος που λέγεται "οικονομική κρίση". Ό,τι έχτιζες τα τελευταία χρόνια πήγε χαμένο, δε βλέπεις εργασία ούτε με τηλεσκόπιο και αρχίζει μια κατρακύλα που θα αργήσει να σταματήσει. Αν ποτέ σταματήσει...
Τα συμπεράσματα τα αφήνω σε εσένα. Τη συνέχεια φαντάζομαι την ξέρεις λίγο πολύ. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να διαβάσω και τη δική σου οπτική για την εποχή σου και πώς το βίωσες.
