ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι φοιτητρια σε επαρχιακή πόλη και λογω εξεταστικής δεν μαγειρεύω. Προχθες το βράδι παρηγγειλα κρεπα και επειδη ηταν τεραστια άφησα σχεδον τη μιση. Το επομενο πρωι καθώς έδινα μαθημα,σηκώθηκα και πήρα το κουτί να την πετάξω,φεύγοντας απο το σπιτι. Μπροστά απο τους κάδους βλεπω εναν άντρα γυρω στα 30 με ενα ξυλο,να ψαχνει τα σκουπίδια. Ένιωσα ντροπή. Ενας ανθρωπος ειναι αναγκασμένος για να ικανοποιήσει την πείνα του να ψάχνει στα σκουπίδια και εγω πηγαινα να πετάξω φαγητο. Ειναι κατι στιγμές που νιωθω ευλογημένη μονο και μονο που εχω ενα σπιτι να μεινω και ενα πιάτο φαγητο. Ας μην χάνουμε την ουσία μεσα σε αυτον τον υλιστικό κοσμο και ας αρχίσουμε να εκτιμάμε παλι τα καθημερινά και απλα πραγματα.