24.3.2020 | 01:42
Ενώ κοιμόμουν...
Ήμασταν στην αίθουσα διδασκαλίας.. είχα γυρισμένη την πλάτη, σημείωνα κάτι. Σηκώθηκες να φύγεις. Στη διαδρομή για την πόρτα έκανες παράκαμψη, ακολούθησες τη λιγότερο σύντομη διαδρομή για την πόρτα, έφτασες πίσω μου, ένιωσα το βήμα σου, απλώσες το χέρι σου κι έπαιξες με μια τούφα απο τα μαλλιά μου σαν να μου λες "πάω εγώ...γεια", γύρισα να σε δω, χαιρέτησα, γύρισα πάλι στις σημειώσεις μου. Τίποτα δεν είναι ίδιο τώρα. Είμαι αναστατωμένη.Θέλω σαν τρελή να τρέξω να σε προλάβω, αλλά υπάρχουν σοβαροί λόγοι που δεν θα το κάνω και νιώθω πως τα ξέρεις όλα αυτά, τα έχεις καταλάβει...Κι ήταν μόνο ένα όνειρο.
0