ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αναδημοσιεύω γιατί ξέχασα ένα ζήτημα.Λοιπόν! Επειδή έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι, πρέπει κάποια στιγμή να λήξουμε κάποια ΑΠΛΑ ζητήματα μια και καλή, τα οποία η κυριαρχούσα άποψη της «κοινής γνώμης» τα έχει καταστήσει πολύπλοκα. Ζήτημα 1ο. Το σεξ αυτό καθαυτό δεν είναι ανήθικο και ανίερο. Εκτός από την ιερότητά του ως πηγή της ζωής και την προφανή απόλαυση που προσφέρει, η επιστήμη έχει προ πολλού αποφανθεί ότι είναι μια φυσιολογική βιολογική ανάγκη απαραίτητη για τη σωματική και ψυχική μας υγεία. Αν αποκτάται με εξαπάτηση ή αν χρησιμοποιείται για κέρδος ή έλεγχο και εκμετάλλευση, τότε ανήθικα είναι τα μέσα και ο σκοπός που κάνεις σεξ, όχι το ίδιο το σεξ. Το οποίο μας φέρνει στο... Ζήτημα 2ο. "Πουτάνα" είναι η γυναίκα που χρησιμοποιεί το κορμί της για να προσφέρει σεξουαλικές υπηρεσίες με αντάλλαγμα υλικά αγαθά, είτε το κάνει επαγγελματικά, είτε ερασιτεχνικά και όποιο κι αν είναι το τιμολόγιό της (αυτό περιλαμβάνει παντρειές-οικονομικές συμφωνίες πλουσίων με golddiggers). "Πουτάνα" ΔΕΝ είναι η γυναίκα που απολαμβάνει το σεξ και το κάνει με πολλούς παρτενέρ. Στη δεύτερη περίπτωση, αν η γυναίκα βρίσκεται σε αμοιβαία συμφωνημένη μονογαμική σχέση και το κάνει με άλλους, τότε ο κατάλληλος χαρακτηρισμός είναι "ψεύτρα" ή "άπιστη" και πάλι ΔΕΝ είναι "πουτάνα". Αν όμως είναι single ή σε σχέση με αμοιβαία συμφωνημένη ελευθερία σεξουαλικής συνεύρεσης με τρίτους, τότε σίγουρα δεν είναι "πουτάνα" και δεν υπάρχει τίποτα το ηθικά μεμπτό στη συμπεριφορά της. Ζήτημα 3ο. Το σεξ και η "σχέση" είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ανάγκες και η δεύτερη ΔΕΝ αποτελεί «προϋπόθεση» της πρώτης. Μελετώντας κανείς την πυραμίδα των ανθρώπινων αναγκών του Maslow, βλέπει ότι οι σεξουαλικές ανάγκες βρίσκονται στη ΒΑΣΗ της πυραμίδας, μαζί με τις ανάγκες του φαγητου, του νερου, του ύπνου, της αφόδευσης, ενώ οι ανάγκες για συντροφικότα, πνευματική επικοινωνία, φιλία, αγάπη, αλληλοσεβασμό κλπ βρίσκονται πιο ψηλά στην πυραμίδα. Αντίθετα, η mainstream αντίληψη στην κοινωνία είναι ότι η σχέση αποτελεί προϋπόθεση για το σεξ... Φυσικά ο καθένας έχει τα δικά του γούστα και το δικαίωμα να ζεί όπως θέλει, αλλά δεν έχει δικαίωμα να καταδικάζει τα γούστα των άλλων, να τους αναγκάζει να ζούν με βάση τις δικές του αντιλήψεις και να καταστρατηγεί τη λογική και τα επιστημονικά δεδομένα, επειδή οι απόψεις του ακοlουθούν τη mainstream αντίληψη της κοινωνίας. Ζήτημα 4ο. Η αγάπη, ο έρωτας και το σεξ ΔΕΝ είναι το ίδιο πράγμα. Για την αγάπη και το σεξ είπαμε. Για τον έρωτα μπορεί κάποιος να μελετήσει το παρακάτω άρθρο: "Ο έρωτας είναι ψύχωση, η αγάπη είναι λογική" http://ligakaikala.blogspot.gr/2008/10/blog-post_18.html Ζήτημα 5ο. Η γνώμη και οι ανάγκες των άλλων δεν καθορίζουν το ποιοί είμαστε και είναι λάθος να επηρεάζουν την αυτογνωσία και την αυτοεκτίμησή μας και να αποτελούν κριτήριο για την αξία της προσωπικότητάς μας. Η γνώμη και οι ανάγκες οι ΔΙΚΕΣ μας πρέπει να είναι οι καθοριστικοί αυτοί παράγοντες. Αν δηλαδή κάποιον δεν τον ενδιαφέρεις ως προσωπικότητα ή δεν τον ενδιαφέρει να εμπλακεί γενικότερα (ούτε με σένα, ούτε με καμία) με μια στενή χρονοβόρα και ενεργοβόρα σχέση, αλλά τον ελκύεις σεξουαλικά και θα ήθελε να κάνετε σεξ, σημαίνει ότι δε μετράς σαν προσωπικότητα???? Η ανάγκη να αρέσεις σε όλους, και το θίξιμο του εγωϊσμού όταν κάποιος σε «απορρίπτει», δείχνει ανασφάλειες, χαμηλή αυτοεκτίμηση και ψυχολογικά συμπλέγματα τα οποία θα πρέπει να λυθούν σε συνεργασία με έναν ειδικό ψυχοθεραπευτή. Ζήτημα 6ο. Η «κατάκτηση» ενός ανθρώπου για λόγους «επιβεβαίωσης» είναι συμπεριφορά-τρόπος σκέψης-ανάγκη ΝΟΣΗΡΗ, ΑΝΗΘΙΚΗ και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ για τους άλλους! Τώρα δηλαδή πρέπει να επιχειρηματολογήσω για τ’ αυτονόητα εδώ? Δεν είναι αυτονόητο ότι το να θέλεις να έχεις «puppets» και «δορυφόρους» γύρω σου, όχι επειδή τους εκτιμάς σαν ανθρώπους, αλλά επειδή θέλεις να είσαι το επίκεντρο στις ζωές τους!, δείχνει ναρκισσισμό, έλλειψη ήθικών αναστολών, απουσία ενσυναίσθησης και σεβασμού στις ανάγκες, την ελευθερία και τη ίδια τη ζωή των άλλων και ότι η χειριστικότητα είναι εξουσιαστική-επιθετική συμπεριφορά και αυτά σε καθιστούν επικίνδυνο-τοξικό για τους άλλους? Η τελευταία πρόταση του προηγούμενου ζητήματος ισχύει φυσικά και εδώ. Ζήτημα 7οΗ "ερωτική ζήλεια" ΔΕΝ είναι ένδειξη "αγάπης" και "ενδιαφέροντος"! Αντιθέτως, δείχνει ανασφάλεια, ανωριμότητα, μικροπρέπεια, κτητικότητα-εξουσιαστικότητα, συναισθηματικό εκβιασμό-χειριστικότητα, "κατώτερα" και νοσηρά ένστικτα δηλαδή, που ουδεμία σχέση έχουν με το ανώτερο, αγνό, ευγενές και ανιδιοτελές ιδεώδες της αγάπης.Όταν αγαπάμε αληθινά, τότε θέλουμε το καλό του άλλου, ακόμα κι αν αυτό δε μας συμφέρει.Επίσης, η ζήλεια δεν έχει να κάνει με τη συμπεριφορά των άλλων, αλλά με τη ψυχοσύνθεση αυτού που τη νιώθει.Όσο για τα άτομα που επιδιώκουν κι απολαμβάνουν να τα ζηλεύουν οι συντροφοί τους, ε νταξ τα είπαμε και πιο πάνω...ανασφάλειες, κτητικότα, χειριστικότητα, ναρκισσισμός κλπ, τουτέστιν: στον ψυχοθεραπευτή και γρήγορα!Άλλη μια χαμηλή υπόκλιση και ένα δυνατό χειροκρότημα στους Ανθρώπους που έχουν τα guts να επαναστατούν ενάντια στην υποκρισία και τον παραλογισμό της κοινωνίας (ειδικά ενάντια σ’ αυτούς/ες που στα μουλωχτά παραβιάζουν τις «αρχές» τους) και απολαμβάνουν τη ζωή τους, χωρίς να παίζουν με τις ζωές και τα συναισθήματα των συνανθρώπων τους. ENOUGH!