ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

με καίει το θέμα.Πού είσαι γαμωτο? Ήσουν στην ζωή μου, καλώς ή κακώς.Δεν μού λείπουν οι βλακείες που πας και λες -.-αλλά το πλάγιο γέλιο σου όταν ακούς κάτι αστείο, το μουρμουρητό σου που μοιάζει με ρυθμό που το κόλλησα και εγώ[τελικά] και οι καφέδες μας στην θάλασσα και στο κρύο.Δεν θα είναι τα πράγματα ποτέ ξανά όπως πριν, ε?Και εγώ τώρα δεν ξέρω αν πρέπει να νιώσω ενοχές, να θυμώσω ή να στενοχωρηθώ. Να μείνω, να φύγω, να μιλήσω, να σιωπήσω?Μάλλον θα πρέπει να παριστάνω ότι ήδη έφυγες.Ούτως η άλλως μια μέρα θα φύγεις.Ξέρεις τί με απογοήτευσε? Που δεν είπες σε εμένα όσα πίστευες αυτά τα 6 χρόνια. Που πίστεψα ότι δεθήκαμε, με την όποια ιδιότητα ενώ δεν με αποδέχθηκες όπως εγώ εσένα.Συγγνώμη αν σε πλήγωσα τότε.Βλέπεις τότε δεν ήξερα πόσο θα μπορούσες να μού λείψεις.Είμαι αισιόδοξη και θα την βρω την άκρη μου.Ελπίζω και εσύ να βρεις κάποτε την δική σου.Και αν θελήσεις κάποιον για κουβέντα ή πακετάρισμα, ξέρεις...!