ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.2.2024 | 03:43

Επαγγελματικό αδιέξοδο

Είμαι άντρας 31 ετών. Έχω εργαστεί σε 2 διαφορετικές δουλειές μέχρι τώρα, άσχετες μεταξύ τους. Η μία σε παντοπωλείο-μίνι μάρκετ όπου έκανα λίγο από όλες τις δουλειές (αποθήκη, μεταφορά των φρούτων και λαχανικών από την κεντρική αγορά στο μαγαζί και τακτοποίηση στα ράφια, ταμείο, κουβάλημα, ζύγισμα, κοπή αλλαντικών και τυριών κτλπ) και η άλλη ως ανειδίκευτος εργάτης γενικών καθηκόντων σε εργοστάσιο. Και στις δύο δεν πήρα προαγωγή ποτέ και δεν μου κολλούσαν ένσημα. Δηλαδή έχω συνολική προυπηρεσία 4μιση χρόνια (και από τις 2 μαζί) αλλά χωρίς κανένα απολύτως ένσημο για να μπορώ να το αποδείξω, για το κράτος είναι δηλαδή σαν να μην εργάστηκα ποτέ. Οι σπουδές μου ήταν σε τομέα που δεν κατάφερα να βρω κάποια εργασία εδώ (εξωτερικό δε ξέρω) και δεν μπορώ να εργαστώ σε αυτόν τον τομέα καθώς έχουν περάσει 12+ χρόνια από τότε που τα σπούδασα και κυριολεκτικά δε θυμάμαι τίποτα συν του όσες γνώσεις έχω είναι παρωχημένες πλέον, δεν μπορώ να ανταγωνιστώ παιδιά 20χρονών που τώρα τα μαθαίνουν αυτά. Ερχόμαστε στο τώρα. Κάθε μέρα στέλνω σε ό,τι αγγελία βρω για εργασία (αρκεί να μην έχει κυλιόμενο ωράριο επειδή δε με βολεύει, και να δίνει έστω τον βασικό μισθό, τα απολύτως αυτονόητα δηλαδή) , τουλάχιστον από 10-15 αγγελίες κάθε μέρα. Με κάλεσαν συνολικά 2 φορές για συνέντευξη και μετά δεν με κάλεσαν ποτέ ξανά. Δε ξέρω τι μπορώ να κάνω για να βρω δουλειά. Είμαι μεγάλος για νέες σπουδές, δε το συζητώ καν αυτό, και σε νέα εργασία, όποια και αν είναι, θα ξεκινήσω πάλι από το απόλυτο μηδέν. Και σκέφτομαι με την λογική του όποιου εργοδότη/αφεντικού, "γιατί να προτιμήσω έναν 31χρονο με μηδέν εμπειρία πάνω στη δουλειά όταν ένας 18χρονος που μόλις τελείωσε το λύκειο μπορεί να κάνει ακριβώς το ίδιο και πολύ πιο γρήγορα λόγω ηλικίας;". Γενικά έχω απελπιστεί πολύ. Ακόμα και σε παντοπωλείο να πάω ή σε εργοστάσιο, πάλι από το μηδέν θα ξεκινήσω αφού οι άλλοι εργοδότες δεν κολλούσαν ένσημα και δεν φαίνεται κάπου που όντως γνωρίζω πράματα. Νιώθω καμμένο χαρτί. Σκέφτομαι να πάω εξωτερικό αλλά δεν έχω τίποτα στην άκρη για το ταξίδι, δεν ξέρω κανέναν, είναι επίφοβο..
2
 
 
 
 
σχόλια

Γιατί ο 18χρονος δοκιμάζει ακόμα, με την υποστήριξη των γονέων ενδεχομένως, ενώ ο 31χρονος ψάχνει σταθερότητα οπότε δίνει και σταθερότητα.

Επίσης τα 31 είναι μια χαρά ηλικία για νέες σπουδές.

Scroll to top icon