''Μεγάλωσα. Είμαι 26 χρονών''.ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ. Να' σαι καλά, με έκανες και γέλασα, από την καρδιά μου. Επί της ουσίας τώρα: αν θέλεις να αλλάξεις και να διαφέρεις από τη μάζα, μπορείς. Το να κατακρίνεις την κακούργα την κοινωνία, δε σε κάνει διαφορετική, σε κάνει απλά ίδια και αναπόσπαστο μέρος αυτής. Απλά ξέρεις κάτι; το να διαφέρεις, είναι δύσκολο. Ενίοτε είναι πολύ ''μοναχικό''. Και πρέπει να συγκρουστείς, να σπάσεις αυγά. Και εκεί οι πλείστοι λιποψυχούν, δεν τους κατακρίνω.
4.10.2019 | 01:34
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ! Έλα μωρέ τώρα...
Δε θέλω να εξομολογηθώ. Απλά θέλω να πω μερικά πράγματα. Μεγάλωσα. Είμαι 26 χρόνων. Σπούδασα. Γιατί; Γιατί από μικρή άκουγα μόνο τη λέξη "πανεπιστήμιο". Ωστόσο, δεν μετανιώνω για τις γνώσεις που πήρα από τις σπουδές μου. Φοβάμαι όμως ότι οι σπουδές αυτές μού "παραάνοιξαν" το κεφάλι. Οι πιο φευγάτοι, αυτοί που θαύμασα περισσότερο, θεωρήθηκαν (και ίσως και τώρα θεωρούνται) τρελοί. Για ποιο λόγο; Επειδή σκέφτηκαν το αυτονόητο. Ότι πάνω απ' όλα, ο άνθρωπος είναι Ελεύθερος. Σε ποιον να το πω; Στη γενιά μου είμαστε όλοι και όλες βολεμένοι/ ες ή έστω προσπαθούμε να στριμωχτούμε. Να στριμωχτούμε. Τα άκρα μας μαζεύονται σιγά σιγά και γίνονται ένα με το σώμα. Γινόμαστε μια άχρωμη, εύπλαστη μάζα. Αυτή η μάζα δεν χρειάζεται ήλιο, φίλους, αεράκι. Χρειάζεται ένα ωράριο 9 - 5. 6 - 12. Και στο τέλος ένα 500ευρω (;). Τα άκρα μας, τα μικρά μας κλαδιά κοντεύουν να σπάσουν από την πίεση. Και για ποιο λόγο; Για να αποδείξουμε τι και σε ποιον; Γιατί πρέπει να γίνουμε ρομποτάκια; Όπως κι ένα στοιχείο της Φύσης που και μόνο που υπάρχει είναι σπουδαίο, έτσι δεν πρέπει να αισθανόμαστε κι εμείς; Είμαι πρωτόγονη, απλοϊκή; Δεν ξέρω. Ξέρω ότι στενοχωριέμαι. Γιατί παντού στο ίντερνετ διαβάζω ανώνυμους να λένε για το πόσο μισούν τη ζωή τους, τη δουλειά τους, την καθημερινότητά τους. Άνθρωποι με πτυχία και σπουδές. Αλλά πάνω από αυτά άνθρωποι με όνειρα. Αλλά έλα μωρέ τώρα. Ποιος νοιάζεται για τα όνειρα...; Μόνο οι ανώριμοι και οι τρελοί.
1
