19.4.2014 | 03:19
"επιπολαιοτις"
Τα εφτιαξα με αυτον τον τυπο που με κυνηγουσε για 6 μηνες.. ο λογος που τα εφτιαξα μαζι του δεν ηταν επειδη με ειχε κουρασει ή επειδη μου αρεσει αρκετα πολυ για να τα φτιαξω μαζι του, αλλα επειδη μια μερα σταματησε να μου μιλαει.. δε μου μιλαγε και δε μου εδινε σημασια για 1 μηνα.. αυτο απλα με τρελανε, το θεμα ηταν οτι τον θεωρουσα δεδομενο και με το να μου μη μου μιλαει εκνευριστηκα, εως που μια μερα του ειπα μου αρεσεις.. ηξερα απο την αρχη την απαντηση του, για αυτο το ειπα εξαλλου.. οσο καιρο ημουν μαζι του (οχι πολυ μονο 1 μηνα περιπου) προσπαθουσα να πεισω τον ευατο μου οτι μου αρεσει.. τον εβελεπα μονο τα σαββατα για μια ωρα.. μετα οσο περισσοτερο δεν τον εβλεπα τοσο περισσοτερο αισθανομουν πως δε μου λειπει καθολου.. 'οποτε γιατι να ειμαι μαζι του και να τον κοιροϊδευω;;' ετσι τον χωρισα.. σημερα στην περιφορα του επιταφειου τον ειδα και ημασταν μαζι.. μιλαμε γενικα αλλα επαφες για πολλη ωρα δεν ειχαμε.. ακομα και μετα απο 2 μηνες εχει ελπιδες πως μπορει να κανει κατι για να τα ξαναφτιαξουμε.. τον χωρισα μια δεν μπορω να ου πω να παψει να ελπιζει.. γιατι σημερα σκεφτομουν 'πως θα αντιδρουσα αν τον εβελεπα με αλλη κοπελα;;' και αισθανθηκα λες και βαλαν σβουρα μεσα στιο στομαχι μου .. παντως καταλαβα πως τα φτιαξαμε γιατι ηθελα να κερδισω εγω σε αυτο και να μη νομιζει πως μπορει να με σβησει τοσο ευκολα.. και αυτο ειναι τοσο εγωιστικο αλλα δε μετανιωνω, δυστυχως ή ευυτυχως, απλα λυπαμαι που ακομα προσπαθει.. η επιπολαιοτητα μου εκεινα τα δευτερα που νομιζα πως μου αρεσε με εχει φερει σε μια ασχημη θεση γιατι τον πληγωνω τοσο πολυ, και, ελεος να πουμε, ετυχα σε αγαθουλη μπασκετμπολιστα..