ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.6.2018 | 22:34

Επιστροφή απο εξωτερικό ;

Είμαι μόνιμη κάτοικος εξωτερικού εδω και δύο χρόνια αλλά τελευταία έχω μια έντονη νοσταλγία για την Ελλάδα , αν και έφυγα πλήρως απογοητευμένη και αποφασισμενη να ρίξω μαύρη πέτρα.Μπορώ να πω ότι έχω ήδη χτίσει καλές βάσεις για τη ζωή μου εδώ , μένω με τον αρραβωνιαστικό μου ,εχω καλή δουλειά αλλά με πληγώνει που θα πρέπει αυτή η ζωή να χτίζεται μακρυά απο τους αγαπημένους μου , τον τόπο μου , ότι τα παιδιά μου θα μεγαλώσουν ως μετανάστες δεύτερης γενιάς , μακρυά από συγγενείς και τις ρίζες τους. Καθε μέρα σχεδόν αναρωτιέμαι πως θα ταν η ζωη μου στην Ελλάδα. Εδώ θα ήθελα να ακούσω δικές σας απόψεις , κυριως από συνομίληκους 30αρηδες - πως βλέπετε τα πράγματα στη Ελλάδα , βλέπετε προοπτικές;Είναι κάποιος που γύρισε από εξωτερικό και δεν το μετάνιωσε;
3
 
 
 
 
σχόλια
Χμμμ... ανοίγεις χοτ θέμα τώρα.Εγώ θα σου γράψω τις σκέψεις μου, κι ας μην έχω φύγει.Θα σου πω μόνο τι έχω δει εκ πείρας και συνεχίζω να βλέπω εδώ στην Ελλαδίτσα, στην πρωτεύουσα.Ναι, οι ποιοτικές ευκαιρίες εργασίας έχουν αυξηθεί. Κυρίως αν είσαι στον τομέα του software ή του marketing/digital marketing.Επίσης, πάντα θα υπάρχουν ευκαιρίες σε executive level - αν έχεις βέβαια ανάλογες σπουδές και προϋπηρεσία.Αυτά όμως πάντα σε επίπεδο βιτρίνας και του τι λένε οι αγγελίες.Γιατί πρακτικά, εξακολουθούν να υπάρχουν άπειροι - συγχωρήστε με - μαλάκες σε κατά φαντασίαν HR πόστα, που θα σε περάσουν από άκυρες συνεντεύξεις.Και αν τις περάσεις και προσληφθείς, πολύ πιθανόν να υπάρχουν χάλια αφεντικά, "κατίνοι" συνάδελφοι, καθυστερούμενοι μισθοί, "μαύρα" λεφτά.Επίσης, καλά κρατεί και το "θα προσλάβω δικούς μου" - οπότε αν έχεις κονέ, είσαι πιο σίγουρος ότι θα βρεις κάτι.Γενικά, θεωρώ και έχω βιώσει ότι αν είσαι αποφασισμένος, πλασάρεις τον εαυτό σου σωστά, παίζεις με τους όρους του παιχνιδιού και ψάχνεις συστηματικά, βρίσκεις. Αλλά πάντα είναι μεγάλη η πιθανότητα να πετύχεις τα παραπάνω.Ωστόσο, έχω την εξής απορία - φυσικά ούσα έξω απ'το χορό:Αν είσαι όντως ικανοποιημένη από τη ζωή σου (βλ δουλειά και προφανώς μια σχέση ζωής για να είσαι αρραβωνιασμένη) και άφησες την Ελλάδα πλήρως απογοητευμένη και αποφασισμένη, γιατί τώρα σε έχει πιάσει αυτό το σαράκι;Μήπως την έχουμε όλοι πλασμένη πολύ ειδυλλιακά στο μυαλό μας την Ελλάδα, σαν τουριστική καρτ-ποστάλ;Ναι, σούπερ οι παραλίες, καλός ο καιρός (αν και που σκάμε σαν τα ποντίκια πια 5 μήνες το χρόνο, με Αφρικανική σκόνη και τροπικές μπόρες), η Αθήνα δεν κοιμάται, μπαράκια, εστιατόρια, ιστορίες, νησιά......Αλλά ποιος έχει την άνεση να τα ζήσει πραγματικά όλα αυτά;Υποκειμενικά, από εμένα και τον περίγυρό μου βλέπω το εξής, χοντρικά:Όποιος έχει χρόνο να τα ζήσει όλα αυτά, δεν έχει δουλειά, ή δεν έχει μισθό ικανοποιητικό για να καλύψει τα βασικά έξοδα και να χαρεί τις παραπάνω διασκεδάσεις.Όποιος έχει μισθό ικανό να τα καλύψει όλα, δεν έχει το χρόνο ή τις αντοχές, λόγω ωραρίων δουλειάς.Άσε που σε όλα αυτά, για όσους θέλουν να κάνουν οικογένεια, πρέπει να προστεθεί και ο οικονομικός προγραμματισμός για τις ανάγκες της.
Έχω γνωστή μου που γύρισε αλλά το έκανε ΑΦΟΥ πρώτα είχε σιγουρεύσει μια δουλειά σχετικά καλή που θα μπορούσε να ζήσει. Δεν ξέρω αν αξίζει να σημειωθεί ότι είναι 30+ και έμεινε έξω 4-5 χρόνια. Νομίζω ότι αν δεν έχεις διασφαλίσει μια εργασία και γυρίσεις πίσω, θ' απογοητευτείς αρκετά. Η ψυχολογία του άνεργου, είναι πολύ βαριά και καταθλιπτική συνήθως. Εσύ όμως ξέρεις.
Scroll to top icon