ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε με άκουγες. Μας σκόρπισες, και τώρα τι? 5μιση χρόνια από την εως τώρα ζωή μου δικά σου, ισως και τα πριν από αυτά να είναι δικά σου δεν είμαι σίγουρη....σε αγάπησα πριν ακόμα σε ερωτευτώ, ήσουν ο κολλητός-ο φίλος-ο αδερφός...ακόμα και από το νηπιαγωγείο στις φωτογραφίες ειμαστε μαζί, ούτε αυτές δεν κοιτάω πια. με σκόπρισες στις ανασφάλειες σου, με σκόρπισες στις πρωτεραιότητές σου, με σκόρπισες στην κακεντρέχεια των 'φίλων' σου, με σκόρπισες στις ιδεοληψίες των γονιών σου. όλοι λέγαν να με προσέχεις, σε εχω του χεριού μου, σε θέλω για τα λεφτά σου, είμαι μαζί σου από εγωισμό κτλ κτλ κλασσικα τσιτάτα που 5μιση χρόνια έκανα σαν να μην τα ακουγα, τα άκουγα όμως. επρεπε να σε χωρίσω για να καταλάβεις οτι σε ειχα αγαπήσει, εσένα και όχι τα λεφτά σου. αν εφτιαχνα την ζωή μου με έναν λεφτά θα σε βόλευε, ελά όμως που δεν τα φέρνει βολικά η ζωή. τώρα τι θες? οταν χωρισαμε σου εδωσα μια ευχή, να γνωρίσεις και να πας με οσες πιο πολλές γυναίκες μπορείς, μόνο έτσι θα με εκτιμήσεις. μετά από 4 χρόνια τι θες από την ζωή μου? εχώ έναν άνθρωπο να με αγαπάει, τα επαγγελματικά μου πάνε πολύ καλά, τα οικογενειακά μου τα έλυσα.γιατί νομίζεις ότι μπορείς να με γυρίσεις πίσω?είσαι ανάμνηση και αν δεν είσαι θα γίνεις. και ναι αλλη σαν εμένα δεν θα βρεις