Δε θα κόψεις επαφές μαζί τους αλλά δε θα τους ενημερώνεις αναλυτικά για τη ζωή σου. Θα κρατήσεις τυπικές σχέσεις. Είναι πολύ άδικο που δε σε αποδέχονται.
12.9.2016 | 00:57
Επιτελους
Εφυγα απο τους γονεις μου στο χωριο και γυρισα στην Αθηνα. Ειχα παει για λιγες μερες να τους δω οπως το προηγουμενο καλοκαιρι αλλα δεν αντεχω τοση γκρινια και μιζερια. Μιλαμε και τους βλεπω σπανια αλλα παντα μου χαλανε τη διαθεση. Το μεγαλυτερο προβλημα αρχισε οταν εδωσα πανελληνιες και περασα στην Αθηνα αλλα δεν ειχαν λεφτα για να παω και επειδη ηθελα πολυ εφυγα νωριτερα και βρηκα δουλεια. Δεν ηθελα να το παιξω επαναστατρια. Να μην τους ζηταω ηθελα και απο τοτε μου λενε συνεχεια οτι κατι δεν κανω καλα. Αγορασα κιθαρα και μου ελεγαν οτι θα παρατησω το διαβασμα, εμαθαν οτι ειμαι λεσβια και λενε οτι θα γινουμε βουκινο γιατι ολοι τους ελεγαν τι ωραιο κοριτσι ειμαι και ποτε θα βρω γαμπρο(για τετοιο χωριο μιλαμε).Δεν θελω να τους μιλαω αλλα γονεις μου ειναι δεν μπορω να τους πω μη μου μιλατε και οταν προσπαθω να συζητησω μαζι τους δεν καταλαβαινουν. Τι να κανω?Εγραψα πολλα. Συγγνωμη.
4
