ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν μπήκα σε αυτή τη δουλειά ήμουν πανευτυχής. Πρώτη μου εργασία, ημιαπασχόληση. Λίγα τα λεφτά, δε βαριέσαι, είναι μια αρχή. Και περνάει ο καιρός και συνειδητοποιείς ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Και λες που θα πάει θα βρω κάτι άλλο. Και το άλλο δεν έρχεται, και περνάει ο καιρός και είσαι ακόμα εδώ. Βαλτωμένη. Και είσαι η μόνη κοπέλα, εύκολη λύση για να σου ρίξουν ευθύνες. Και συνειδητοποιείς ότι το αφεντικό είναι μυθομανής, κουτοπόνηρος και κακός. Κακός άνθρωπος. Κακός με τους υπαλλήλους, κακός με τους πελάτες, κακός με τη γυναίκα του, κακός με τα παιδιά του. Πατάει επί πτωμάτων και η προσωπική του ζωή είναι τόσο ανούσια που ζει μέσα από τις ζωές των άλλων. Σου ρουφάει την καθημερινότητά σου, κι όταν δεν του δίνεις, όταν δεν συζητάς, όταν δεν έχεις προβλήματα και γίνεται ανιαρή, γι' αυτόν, τότε σου δημιουργεί. Δεν είναι δύστροπος, δεν είναι αυστηρός. Είναι unstable σαν άνθρωπος. Είναι κακός.Κι αναρωτιέμαι, τελικά είναι τύχη ή ατυχία που μπλέχτηκα εδώ. Θα βρεθεί ποτέ κάτι άλλο; Κοπέλα με πτυχία είμαι. Κοπέλα με ικανότητες και εργατική. Για ποιο λόγο πρέπει να ανεχόμαστε το κάθε καψόνι; Για ποιο λόγο πρέπει να περνάμε ψυχολογικό πόλεμο και να κλαίμε στις τουαλέτες; 26 χρονών είμαι και νιώθω ήδη δυστυχία. Πότε θα έρθει μια πιο ήρεμη μέρα; Στείλτε μου λίγο θετική ενέργεια γιατί τα χάνω.