ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα πράγματα είναι απλά: όλα κρίνονται βάσει του πόσο θέλεις τον άλλο. Αν θέλεις να μείνει στη ζωή σου, θα παραβλέψεις το παρελθόν του. Αν θέλεις να τον διώξεις, θα το θυμηθείς και θα το χρησιμοποιήσεις εις βάρος του, έστω και μετά την πάροδο ικανού διαστήματος μετά την αρχή της σχέσης.

Εμένα με ενδιαφέρει πολύ το εφαρμοσμένο αξιακό σύστημα του καθενός, καθώς και τα κίνητρα που κρύβονται πίσω από τις συμπεριφορές.

Θεωρώ ότι όλοι μας έχουμε κάποιο παρελθόν. Άλλοι πιο συμμαζεμένο και άλλοι πιο ποικίλο. Για μένα το κλειδί είναι η ειλικρίνεια του άλλου, να είναι ξεκάθαρα τα θέλω του, να έχει ξεκολλήσει από το παρελθόν του ( με ό,τι συνεπάγεται αυτό ) και να έχει όλη τη καλή διάθεση και ειλικρινή πρόθεση για να ξεκινήσει μια νέα γνωριμία. Θα αναφέρω και ένα παράδειγμα από το χριστιανισμό. Ο απόστολος Παύλος πριν γίνει ο απόστολος των εθνών, λεγόταν Σαούλ που καταδίωκε και σκότωνε τους χριστιανούς. Μετά όμως άλλαξε και έγινε ο κήρυκας των Γραφών. Έγινε η μεταστροφή του Παύλου με το όραμα που είδε κατευθυνόμενος στη Δαμασκό. Εν ολίγοις, είχε διαλέξει τη λάθος πορεία, είχε ένα άσχημο παρελθόν και αμαρτωλό και όμως άλλαξε επειδή το θέλησε και έγινε άγιος. Ο Θεός τον δέχτηκε με αγάπη. Εμείς φυσικά δεν είμαστε άγιοι, αλλά μπορούμε αν όντως θέλουμε να αλλάξουμε και κάποιος που είχε μία άσωτη ζωή και ασταθή να αλλάξει πορεία. Αυτό όμως είναι δύσκολο και εξαρτάται από τον καθένα διαφορετικά. Δεν έχουμε οπότε κανένα λόγο να κρίνουμε το παρελθόν του άλλου, απλώς να είμαστε προσεκτικοί στις επιλογές μας και η άλλη πλευρά να μας έχει κερδίσει με τις πράξεις της αν όντως ενδιαφέρεται...

Η απάντηση είναι λίγο σύνθετη. Έχει σχέση και με το πόσες φορές αυτός ο άνθρωπος πλήγωσε κάποιον/ους άλλους.Ένας άνδρας λ.χ που το 'χει σύστημα να πουλάει έρωτα μόνο και μόνο για να κάνει σεξ και μετά γεια σας, χωρίς να ενδιαφέρεται για το τι νιώθει η άλλη, τότε υπάρχει πρόβλημα.Αν τώρα έτυχε απλά να πληγωθεί μια κοπέλα από κάποιον, επειδή στο μυαλό της τα είχε φανταστεί αλλιώς, χωρίς ο άνδρας να της δώσει πατήματα για κάτι τέτοιο (ή ακόμα κι αν της είχε ξεκαθαρίσει από την αρχή, αλλά η άλλη στον κόσμο της), τότε δεν μπορείς να τον κακοχαρακτηρίσεις. Κανένας και καμία δεν είναι Αγία, αλλά πρέπει ποσοτικά πλέον να διακρίνουμε το κατά πόσον μια ανώριμη συμπεριφορά του ατόμου, είναι η εξαίρεση ή τον αντιπροσωπεύει ως χαρακτήρα.

Θα συμφωνησω μαζι σου, ειδικα στο οτι πρεπει να κοιταμε και το παρελθον καποιου, και οχι πως ειναι μονο απεναντι μας την δεδομενη στιγμη. Απλα το θεμα ειναι να μην πεσεις στο τρυπάκι και μεινεις στο οποιο παρελθον του, να μην τον στιγματισεις απο αυτο.

Εαν εσύ κάνεις ένα λάθος θα ήθελες να κρίνεσαι γι' αυτό σε όλη σου τη ζωή; Να σε απορρίπτουν ξανά και ξανά επειδή στο παρελθόν υπήρξες κάτι άλλο; Η ωριμότητα και η κρίση αποκτώνται ακριβώς από τα λάθη του παρελθόντος. Ακόμα και αυτοί που νομίζουν ότι δεν πλήγωσαν ποτέ κανέναν, το νομίζουν από την δική τους οπτική. Αν ρωτούσαμε τον περίγυρο τους, μπορεί η πραγματικότητα να ήταν εντελώς διαφορετική. Οι άνθρωποι μαθαίνουν, μετανιώνουν, παραδέχονται, αλλάζουν. Ο "καλός" και "σωστός" μπορεί να σου την φέρει το ίδιο. Κάθε φορά που βάζουμε κάποιον στη ζωή μας, παίρνουμε ένα ρίσκο. Δε νομίζω ότι μπορείς ποτέ να είσαι ήσυχος και σίγουρος. Όλοι αξίζουν μια ευκαιρία, αν προσπαθήσουν γι' αυτήν, είτε είναι "καλά" είτε είναι "κακά" παιδιά.